Paraliż senny. MaM DOŚĆ

Czy ktoś wie jak się tego pozbyć? Albo do jakiego lekarza się z tym udać? Na początku nie było tak źle. Ale teraz coraz częściej i intensywniej. Zawału dostanę jak tak dalej pójdzie.

Helena, mam zawał!

Miałam tak, przeszło po czasie. Jak często go masz?

Raz, dwa razy w tygodniu. Częstotliwość już nawet nie jest ważna tylko to co dzieje się podczas. Boję się zasnąć.

A co się dzieje?Napisz

Na początku w środku nocy przychodził tylko paraliż ciała i problemy ze złapaniem oddechu. Dziwne wrażenie, że ma się otwarte oczy i widzi się wszytko a ciało wydaje się niemiłosiernie ciężkie. później z biegiem czasu dochodziło do tego czasem uczucie spadania w dół, nacisku na klatkę piersiową i dziwne uczucie czyjejś obecności. przykład z ostatniej nocy: Zasnęłam przy włączonym telewizorze. W środku nocy znów łapie mnie paraliż. Nie mogę złapać oddechu, próbuję się uspokoić to może minie. Oczy niby otwarte, ale wszystko wygląda jakoś inaczej. Nikogo nie widzę, ale ogrania mnie przeraźliwy strach i czuje, dosłownie mam pewność, że ktoś jest w pokoju. Nie mogę się ruszyć, ale próbuję. Spadam z łóżka i czołgam się do drzwi. Próbuję wołać o pomoc ale nie mogę wydusić słowa. Coś jest za mną i ja to wiem. Nadal ciężko mi się oddycha i porusza. Ciało zachowuję się jakby ważyło tonę. I nagle po wszystkim. Budzę się w łóżku. Telewizor gra i leci to samo co leciało w momencie mojej próby doczołgania się do drzwi.

Tez miałam ten problem, wiec doskonale wiem co czujesz, Na początku poszłam do neurologa, ale powiedział mi, że tego się nie leczy, później poszłam do psychiatry i okazało się, że mam problemy psychiczne i biorę leki, teraz już nie mam tych paralizy

Więc zostaje mi tylko i wyłącznie wizyta u psychiatry. :o No trudno. Wszystko by się tego pozbyć ;)

Paraliż senny nie jest wynikiem żadnej choroby psychicznej. Praktycznie każdy człowiek doświadczył go w swym życiu przynajmniej raz, biorąc go za zwykły koszmar. U mnie też zdarza się on dość często. Czasem jest dłuższa przerwa, nie ma na to żadnej reguły. Mam takie jazdy, że tylko czekać na zawał serca. Widzę ludzi, groźne postacie które chcą mnie skrzywdzić, słyszę głosy, zawodzenia, wiem że ktoś lub coś chce mnie skrzywdzić. Raz nawet zdarzyło mi się OOBE, najpierw paraliż a później sobie poszybowałam pod sufit i oglądałam samą siebie z góry:O Jakkolwiek głupio to brzmi, takie rzeczy się zdarzają... Na paraliż nie ma rady, pomóc może higiena snu - wywietrzony pokój, regularna pora zasypiania, nie doprowadzanie się do skrajnego wyczerpania, jakieś delikatne ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne, kubek ciepłego mleka. Nie wiem czy jesteś wierząca ale w moim przypadku pomaga odmawianie Ojcze nasz kiedy już zdaję sobie sprawę co się dzieje. Zaciskam oczy i myślach się szybko modlę.

fiorellino dziękuję za rady. Wierząca nie jestem. OOBE również doświadczyłam przez paraliż senny choć uważam, że nie do końca można byłoby to nazwać 'wyjściem z ciała'. To co się dzieje podczas paraliżu jest tak realne, że nie raz juz przeszło mi przez myśl, że może coś mnie opętało (wiem że to głupie). Spróbuję się dostosować do twoich rad. Może minie

To nie jest głupie, serio można zwariować ze strachu bo nie wiesz czy to się dzieje na prawdę czy jesteś opętana...Skoro nie Ojcze nasz, to może spróbuj maksymalnie się skupić na jakichś słowach, np. to tylko sen, to tylko sen, pomimo ze się boisz. A czy w ogóle jesteś w stanie sobie uświadomić, że to paraliż w trakcie jego trwania? Bo jeśli nie, to gorsza sprawa. W każdym bądź razie nie daj się zwariować, pamiętaj że nie jesteś sama. Jeśli będzie Ci to bardzo doskwierać może faktycznie warto porozmawiać z lekarzem.

Tak, za każdym razem wiem, że to paraliż. Czasem nawet potrafię wyczuć chwilę wcześniej, że się zaczyna i wtedy głowa pod kran z zimną wodą. Raz tylko zdarzyło mi się, że zasypiając poczułam jak ktoś się do mnie przytula. Nie zareagowałam do puki nie uświadomiłam sobie, że nikogo prócz mnie nie ma w domu. I wtedy dopiero się zaczęło. Ucisk na klatkę piersiową, kołowrotek w głowie, brak oddechu i ten przeraźliwy strach. Ja podczas paraliżu staram się uspokoić. Zaczynam liczyć od 10 w dół itp. Czasem działa, czasem nie.

Mam to samo a juz myslalam ze tylko ja jestem jakas nienormalna! Ostatnio wlasnie mi sie nie zdarzylo ale kiedys czesto. Najgorzej jest jak jestem bardzo zmeczona a nie moge zasnac to jest faza miedzy zasypianiem a glebokim snem . w pewnym momencie chce sie obudzic i nie moge jestem sparalizowana moje cialo spi a ja jestem swiadoma. STRASZNE to jest. wtedy oddycham powoli i skupiam sie na jedne czesci ciala i wtedy sie budze ale potem juz sie boje zasnac.

Też miewam. Ostatnio tak mnie to wymęczyło,że szok. Najgorsze,że od razu czuje się strach. Próbuję się ruszyć, krzyczeć a tu nic. Myślę,że jednak powinniśmy uświadomić sobie,że to paraliż,uspokoić i prosić ducha opiekuna o pomoc w tym uwięzieniu naszego ciała.