Kocham samotność

uwielbiam być sam, samotnie spędzać każdy czas :( Zamykam się w pokoju, na noc w dzień, nawet zasłony zaciągam. Tylko cztery ściany i Ja. Lubię ciemność, czarność, pustkę, nic, niebyt, samotnie obcować z dręczącymi mnie myślami, boję się ich ale kocham zarazem. Jednak od wielu lat podob mi się pewna dziewczyna. Kiedy ją poznałem była wolna, teraz ma męża i dzieci :( A ja nadal coś do niej czuję, przewija się co raz w mych ciemnych myślach. Nawet wybudowałem w pokoju ołtarzyk, gdzie na stołu ustawiłem jej fotkę, ściągnąłem z Fejsa, postawiłem cztery świeczki, symbolizujące naszą miłość, tzn. Moją, Jej, Jej męża, i dziecko. Codziennie samotnie modlę się w ciszy. Kocham Ją i kocham samotność jednocześnie :(