obniżone napięcie mięśniowe u 5 latka

Moj synek ma obniżone napięcie mięśniowe i jak ostatnio sie dowiedziałam zaburzenia SI. Rehabilituje sie od roku. Chodzi na basen. Jest wiotki, chodzi niezgrabnie, problemy z równowagą, żle trzyma kredkę i słabo dociska. Na szczescie jest dzieckiem *****iwym i jakoś te mięśnie cwiczy. Ostatnia wizyta u neurologa mnie załamała. Pani dr powiedziała, ze będzie miał problemy w szkole z nauka, pisaniem, czytaniem. Ze wystarczy, ze tylko się przeslizgnie z klasy do klasy, zeby nie oczekiwać nic więcej. Podcięła mi skrzydła całkowicie. Teraz bedziemy szukac jakiejs terapii SI, ale czytałam, ze to tylko nabijanie kasy (jest kosztowna). Jak to wygląda u Was? Jak wasze dzieci funkcjonują? Bardzo odstają od rówieśników? Co warto robić dodatkowo, zeby go usprawniać?

???

Durna baba z tej lekarki i tyle! Ja co prawda mam synka 2,5 letniego z niezdiagnozowanym do końca ONM, ale jednak podejrzenia kiedyś były, do tego jest "wiotki", więc myślę, że jakieś tam niewielkie ONM ma i fakt, z niektórymi rzeczami jest nieco do tyłu (mowa), ale np. ma świetną orientację w terenie, wychwytuje każdy szczegół czy to w książeczce, czy na ulicy, jest bardzo spostrzegawczy i na tym tle jest wyraźnie "do przodu", więc takie wróżenie co z dziecka wyrośnie, to trochę jak wróżenie z fusów. Podczytuję pewien blog i tam matka też opisuje rozwój jej dziecka (wcześniaka) z licznymi mniejszymi i większymi zaburzeniami (neurolog, SI...itd), a dziecko poza swoimi chwilowymi "niedociągnięciami" świetnie mówi od 1,5 r. ż, jest kreatywny, zdolny. Każde dziecko ma słabsze i mocniejsze strony i zdolności. Przecież nawet dzieci z objawami ze spektrum autyzmu są nierzadko mega zdolne i genialne w jakiejś dziedzinie. Pracuj z dzieckiem (nic niestety nie polecę), rehabilituj i nie zamartwiaj się- nie sądzę, aby miało tak być jak mówi lekarka.

Fakt, ze pisanie szlaczkow idzie mu opornie, niezgrabne ruchy itd, ale np potrafi się zmieścić miedzy liniami jak prowadzi przezlabirynt. Pani dr powiedziala, ze sa badania na to, ze dzieci w szkole (poczatkoweklasy) maja najwiecej problemów, natomisat na studiach są jednymi z lepszych studentow. Rehabilitacje mamy raz w tyg po pol h (kropla w morzu), natomiast w domu nie chce cwiczyc, wyglupia sie i marudzi, ze nie ma juz sily. Może jeszcze prywatnie isc? Po basenie zawszena drugi dzien ma zakwasy:)

gość dziś mogłabyś podać tego bloga?

Poszukałabym na Twoim miejscu jakichś ćwiczeń w formie zabawy, ćwiczenia dłoni/ręki (wiem, że są jakieś z koralikami, plastyczne...itd, ale to na zasadzie, że wiem, że w którymś kościele dzwonią:) wygoogluj sobie i ćwiczcie razem, dziecka nawet nie uświadamiaj, że to ćwiczenia, ot zabawa po prostu...

to ja 14:17 wyszukaj sobie "matka jeszcze nie wariatka", tam jeden z bliźniaków ma właśnie zaburzenia SI

Mój syn ma taki sam problem i tez się martwię. Ma 4 lata, słabe napiecie, zaburzona koordynacje ruchową, zaburzenia si i prawdopodobnie adhd. Jest przy tym inteligentny, mowa bardzo rozwinieta, poczucie humoru i fantazja tez. Powiem na pocieszenie tyle - ja sama mam zaburzenia si od dziecka, zero koordynacji ruchowej (motoryka duza, mała OK), jako dziecko miałam add i na dodatek dyskalkulię. W podstawówce byłam średniakiem (problem z matematyką i wf), w technikum jedną ze zdolniejszych, studia skończyłam bez problemu. Pracuję w wyuczonym zawodzie, zarabiam fajnie, męza i dziecko mam. Wiec może nie będzie tak tragicznie.

Mam taką nadzieję:) chce dla małego jak najlepiej. Bedziemy duzo cwiczyc i moze bedzie w miare ok.

Nic sie nie martw, pracą mozna dużo naprawić i dzieckonie bedzie odbiegac od normy

Mam 5 letniego synka który ma obnizone napięcie mięśniowe i neurolog też mnie tak straszył że będzie miał problemy z nauką ze sportem itp. Zdjagnozowali mi to w żłobku jak miał 1,5 roku i co prawda jest bardzo "gumowy" ale udało nam się nauczyć jeździć na rowerze w wieku 3 lat bez bocznych kółek, na nartach też jeździ lubi się ruszać i chodzi na judo, mówi dużo lepiej od rówieśników i szczerze mówiąc ma wrażenie ze od wielu jest też mądrzejszy. Wiem że może mieć problemy bo sama takie miałam w szkole, nie ukrywam ze rodzice mieli ciężko na początku z moją nauką,kiedyś się takich rzeczy nie diagnozowalo a też ewidentnie miałam obnizone napiecie. Koniec końców skończyłam dwa kierunki studiów ścisłych i jestem podwójnym inżynierem, mam własną firmę i dwóch wspaniałych synów. Nie można nikogo szufladkowac ani dać mu odczuć ze coś z nim nie tak, dzieciaki trzeba wspierać i w nie wierzyć to sobie poradzą tylko czasem wymaga to od nas troche więcej wysiłku. Głowy do góry!

chciałam zapytać jak z było motoryką u "gumowego" malucha?Martwi mnie,bo mój syn ma prawie dwa lata,od 3 do 18 miesiąca rehabilitowany 3 razy w tygodniu(dłużej się nie dało,wyrywał się i uciekał).Chodzi "samodzielnie" od długiego czasu(na twardym podłóżu trzeba go prowadzić za rękę),wózkiem się jedynie wspomagamy,żeby miał dużo ruchu.Chodzimy po różnym podłóżu,płaszczyznach,ale wszystko z dużą asekuracją,gdyż wywrotki są niemal kaskaderskie w jego wykonaniu.Zaznaczę,że to nie moje pierwsze dziecko,także nie jestem przewrażliwiona.Chciałam zapytać jakimi ćwiczeniami mogłabym go wspomóc.Pytałam już o terapię SI,choć ona ponoć przewiduje starsze dzieci.

Witam >Mam również synka z obn. Dopoki nie zaczął chodzić codziennie jeżdzilismy na cwiczenia metoda bobatch . obn utrudniło i utradnia mu wiele rzeczy , pózniej zaczal siedziec pozniej glowke podnosic, pózniej zaczal chodzić. Niestety ciągnie sie to za nim . Do tego był asymetryczny. Dzis ma 7 lat czas do szkoly a ja wariuje panikuje , chce go odroczyc o rok . Bo na dodatek ma proble z mowa. Zbadany byl juz na wszystko. 23 marca jedziemy badac cluch centralny bo to moze byc powod opoznienia mowy itd. Nienawidzi malowac nie nawidzi zadan stolikowych biurkowtch. On wie ze to mo nie idzie ze mu ciezko z tym i sie wycofuje od malego. nie moge go naklonic zeby hcociaz cwiczyc. paluszki sa mniej sprawne i reka z powodu obn.