Czuję się osamotniona

Siedzę w pustym akademickim pokoju. Koleżanki mają swoje sprawy, wyszły gdzieś a ja jestem sama. Pojadę jutro do domu, więc spotkam się z babcią i będzie ok. Jak wróce to i tak będe czuła się samotna. Koleżanki mimo że są to mają swoich facetó, swoje sprawy. Ja nie dzielę życia z nikim. Żle mi z tym. Chciałabym kogoś mieć, z kim dzielić czas. Chciałabym do kogoś zadzwonić i się wyżalić, posłuchać miłych słów, przytulić się i budować coś wspólnie. Źle być samemu... Ma ktoś tak jak ja?