Mam 27 lat i miłość i związki znam tylko z opowieści

Zawsze żyłam gdzieś poza tym, nie próbowałam o nikogo walczyć. Podobali mi się różni faceci, ale wszystko to było skryte, żadnemu nie okazalam uczucia. Przez lata chorowałam na fobie społeczną i większość czasu spędzałam sama ze sobą, dlatego nawet nie wiem jak miałabym zdobyć mężczyznę. Teraz niby jest ze mną znacznie lepiej, bo mam jakichś znajomych i czasami gdzieś wychodzę wieczorami, ale w stosunku do mężczyzn nadal brakuje mi odwagi. Dlatego gram niezależna i uciekam, kiedy ktoś próbuje nawiązać ze mną bliższy kontakt. Oczywiście w środku cierpie. Boję się odrzucenia, krytyki, braku wyrozumiałości... Od pół roku podoba mi się pewien facet, ale nie mam odwagi się z nim spotkać i dlatego nasz kontakt jest wirtualny. Właściwie powinnam napisać: był, bo teraz już do mnie nie pisze. Źle mi z tym. Tak bardzo chciałabym iść z nim na piwo, pogadać, ale jak przychodzi co do czego to nic nie robię.