JAK TO MOŻLIWE

Opowiem Wam pewną historię , może Wy pomożecie mi znaleźć odpowiedź , jak to możliwe.Na wstępie powiem że jestem kobietą w średnim wieku , trochę w życiu przeszłam , doświadczyłam różnych związków będąc bardziej lub mniej zaangażowaną , ale to co mi się przytrafiło jest tak dziwne ,że od kilku tygodni szukam odpowiedzi. Otóż , 2,5 roku temu poznałam mężczyznę , przez kilka tygodni rozmawialiśmy na gg , przez telefon . Rozmawiało nam się świetnie , nigdy nie mieliśmy dość , rozumieliśmy się , w końcu pojawiła się taka cieniutka więź , jak to bywa w znajomościach internetowych. Mój przyjaciel zaczął się angażować , tak na poważnie , zaczął okazywać i wyznawać uczucia czym troszkę mnie przerażał. Ja kilka lat wczesniej straciłam kogoś bardzo bliskiego , przez tych kilka lat nie byłam w stanie wejść w żaden związek a właściwie nie chciałam , ta znajomość to była dla mnie pierwszą od śmierci bliskiego mi człowieka , kiedy naprawdę chciałam wejść w związek , chciałam otworzyć serce. Jednak wtedy wydawało mi się , że to się nie uda , że jednak się pospieszyłam. Kiedy widziałam zaangażowanie przyjaciela bałam się , że nie będę w stanie odwzajemnić tych uczuć , że go zranie. W końcu postanowiliśmy się spotkać w realu , spędziliśmy ze sobą wiele godzin , było super , na koniec ustaliliśmy że teraz ja odwiedzę jego. I tu zaczął się dramat sytuacji. Mój przyjaciel podobnie jak ja stracił bliską osobę , ale pozostał syn który wtedy miał 14 lat. Zaczęłam ponikować , że to się nie uda , że jeśli pojadę do nich , poznam jego syna to namieszam w życiu nie tylko przyjaciela , ale również jego syna , miałam jeszcze inne obawy dość istotne . Przez wiele godzin myślałam co z tym zrobić , w końcu postanowiłam zakończyć tą znajomość. Wydawało mi się , że postępuję właściwie , że czym szybciej to skończe tym lepiej dla mojego przyjaciela , nie będzie się bardziej angażował , łatwiej to zniesie na tamtym etapie niz powiedzmy , kilka tygodni czy miesięcy później. Napisałam że nie widzę sensu , że to koniec i zniknęłam z jego życia . Nie ospisywałam na sms , na gg , nie odbierałam telefonów , w końcu po wielu tygodniach udało się jakoś wrócić do normalności. Zrezygnowałam z portalu randkowego , wiec nie miałam nawet żadnej fotki. I tak minęło 2,5 roku , rzadko myśląc , raczej nie wracałam myslami do tamtego czasu. Kilka tygodni temu założyłam znów profil na tamtym portalu , napisał do mnie nic nie znaczące co słychać , weszłam na jego profil , zaczęłam oglądać zdjęcia i coś we mnie pękło , wpatrywałam się w jego fotki i wszystko wróciło tylko kilka razy silniejsze niż wtedy , robiło mi się gorąco , nie mogłam oddychać , zaczęły wracać nasze rozmowy , zaczęłam przypominać sobie szczegóły naszej znajomości i czułam się jakbym nagle cofnęła się w czasie. Wszystko wróciło , również wszystkie lęki , myśli które spowodowały że wtedy odeszłam. Siedziałam w szoku z pół godziny nie mogąc zebrać myśli , w końcu oprzytomniałam i uświadomiłam sobie że właśnie mam się pakować bo wyjeżdżam z kraju na wiele miesięcy. Wpadłam w panikę , chciałam z nim porozmawiać zanim wyjadę. Zaczęłam szukać numeru telefonu , nigdzie nie mogłam znaleźć. Pomyślałam że może dał mi go na gg , więc zainstalowałam na nowo gg i zaczęłam czytać archiwum. To był szok , siedziałam , czytałam i zalewałam się łzami . Ubolewałam nad sobą , ale tez nad nim , zrozumiałam że chcąc go chronić skrzywdziłam jego , ale też siebie. Dziś mamy kontakt , jak tylko wrócę do kraju to się spotkamy , co będzie trudno powiedzieć , ale pewnie będziemy chcięli dokończyć to co zaczęliśmy 2,5 roku temu. Zmieniłam się , już nie mam takiego lęku przed byciem z kimś w związku , nie boję się obdarzyć uczuciem i myślę że to jakoś wpłynęło że runął mur który sobie zbudowałam. Tylko pytanie , skoro tamtego dnia , kilka tygodni temu nagle odkryłam że człowiek z którym nie chciałam być dawniej , jest mi bardzo bliski , to jak to możliwe że nie wiedziałam tego wtedy. Jak to możliwe , że gdzieś to przetrwało , bez spotkań , bez żadnego kontaktu , bez żadnej nadziei że kiedykolwiek jeszcze się spotkamy. Zachodzę w głowę i nie rozumiem

Jest to możlwe, widocznie sama nawet o tym nie wiedziałaś, że to coś zakorzeniło się gdzieś tam we wnętrzu ciebie, a przez cały ten okres czasu było poprostu uśpione. Czasami wystarczy jakiś jeden, znak, impuls, sygnał i wszystko może ożyć na nowo.

Autorko, jesteś???????

jak to możliwe że po usunięciu gg miałaś archiwum z tamtych rozmów na nowym gg???? now właśnie jak to możliwe

Też właśnie zwróciłam na to uwagę, ale już nie wnikam hehe, coś tu w ogóle nie gra w tej całej historii.