Zakochana mężatka...

Wiem, że to głupie, złe. Rozmawiam z kimś wirtualnie i zauroczył mnie. Znamy się parę lat, ale zakochał się we mnie niedawno i jakoś tak dziwnie, mnie też to pociągnęło. Mam dziecko, kochane, męża, który uważa się za naj, a g****o wie, czego mi trzeba. Zero dobrego słowa. Ciągła krytyka. NIe jestem brzydka, nie najpiękniejsza, ale ten M mnie kocha. Czuje się podle.

Odejdz od kanalii jak Ci zle ...

M?dziwne,przecież M ma żonę.

To nie jest miłość a chwilowe zauroczenie. Szukasz w M tego czego nie daje Ci mąż.

Żadnego zauroczenia do żadnego o imieniu - M ,nie czuję!,i w nikim nie szukam tego czego nie daje mi mąż.nie jestem zauroczona jestem zakochana odprawie 6 lat..w zupełne kimś innym.!A z męzem to i tak rozwód.

Acha. no to... ja ide na piwo.

Np p*****l go jak cie nie docenia i ci zle to zostaw go tylko przekonaj sie na 100 do tego wirtualnego kolesie

Nie jestem i nigdy nie byłam zauroczona Mateuszem!

To twoja wina bo od samego narzeczenstwa ukladma dobre relacje z mezem.Ja ustalilam zwiazek bez tabu zadnych tajemnic mowimy sobie o Wszystkim.Maz jest nawet przy kazdym badaniu cipki u ginekologa i byl przy porodzie.On robi bym to ja miala zawsze wspanialy orgazm.Rozmawia czy cos zmienic.Nawet mowil czy nie mam ochoty na trojkat ,wymiane partnerow oczywiscie z jego udzialem.Nie mam takiej potrzeby bo ma znacznych rozmiarow i doprowadza zawsze mnie do wspanialego orgazmu.

i co jeszcze :P

Tu autorka, bo oczywiście masa podszywających się, których inteligencja i sposób wypowiedzi, naturalnie różnią się od moich. Nick - tak nazywa mnie mój ukochany, który daje mi masę słodkich imion. A więc. Dzisiaj kolejny dzień krytyki. Nie uważam się za złą mamę, ale na pewno wiele brakuje mi do ideału. Daję dziecku maksimum czasu ile mogę. Nie jestem pedantką, nie mam pięknie wysprzątanego domu, bo ten czas wolę przeznaczyć na zabawę z moja pociechą. Z mężem - raz lepiej, raz gorzej, ale ja go chyba już nie kocham. Miłość cała zmieniła się w uczucie gniewu, złości. Ilekroć słyszę przykre słowa - czuję wściekłość. Chciałabym go zostawić, ale to nie jest proste. Po pierwsze: dziecko. Kocha nas oboje. Po drugie: wspólny kredyt, mieszkanie. Ot, rzeczy, które nas łączą. Czas temu postanowiłam spróbować jeszcze raz. Kochaliśmy się, ale po kolejnych przykrych słowach, jak to nie jestem, mam juz dosyć. Wiem, że wciąż mnie porównuje do koleżanek z pracy. Co do tego drugiego. Przyjaźnimy się, ale wyznał, że mnie kocha. Nie jestem dzieckiem i wiem, że nie mogę polecieć za tymi słowami jak nastolatka. Brakuje mi odwagi i siły, ale chcę spotkać się z M. Również czuję cos do niego. Jest niesamowitym romantykiem, czułym, troskliwym, trochę zazdrosnym, zaborczym. Widać, że świata nie widzi poza mną. Martwi mnie jednak to, że jesteśmy z 2 różnych światów. On jest prostym, dobrym, szczerym mężczyzną, ale ja pochodzę z zupełnie innego środowiska i obracam się wśród specyficznych ludzi. Pociąga mnie i chce się z nim zobaczyć, ale boje się uwiklac w coś i potem rozczarować. Nie chcę się nim bawić. On zasługuje na miłość. Jak każdy. Mój maż też, ale ja nie potrafię. Już nie... On mnie chyba też nie kocha, inaczej nie krzywdzilibysmy się tyle, choc mówił parę dni temu, że nie da się z dnia na dzień przestać kochać. Kurde, pomocy. Oszaleję, bo jak ktoś słusznie zauważył - M daje mi to, czego nie daje mąż.

Nie ufaj wirtualnym zakochanym . Chce Cię przelecieć i to wszystko.

najpierw go lepiej poznaj

nie kochasz męża to dlaczego z nim jesteś dla ciebie to obca osoba -niekochana trudno tez w takiej sytuacji mówić o prawdziwej przyjaźni kogo oszukujesz i karzesz ? siebie ,męża, wirtualnego kochanka? chyba że mąż wie o wszystkim o zgadza się na taki układ wtedy OK

Znamy się od paru lat, łaczy nas wspólna pasja. Któregoś dnia, poprosił o nr tel. Zakochal się w moim głosie - tak twierdzi. Potem rozmowy na skypie i totalnie się zakochał we mnie, gdy zobaczył mnie. Prawi mi piękne komplementy, widać, że to romantyk, bardzo wrażliwy, zraniony przez dziewczynę. Nie rozumiem, czemu akurat ja, ale on nie poddaje sie. Wie, że nie mogę byc jego, nawet jeżeli coś do niego czuję, a czuję dużo. Niemniej, myślę, że chwilowo zatracam sie w bajce, bo brakuje mi milosci niczym z filmów. Serce jest za nieznanym, a logika za tym,zeby zostawić życie jakim jest i być nieszczęśliwą - dla dobra dziecka. Jestem w stanie się poświęcić. Czasem potrzeba sie wygadać komuś...

Mądrze piszesz W trakcie czytania przemknela mitaka myśl W waszych marzeniach jesteście szczęśliwi A czy tak byłoby w realu i na zawsze ? Czy to właśnie on jest twoja druga połówka? Tu chyba nie chodzi o poświęcenie Tego Twój obecny partner na pewno od Ciebie nie oczekuje i nie chce Będzie nieszczęśliwy przy nieszczęśliwej kobiecie Dla miłości warto spalić świat? Miłość jedyna jest ......