Wspaniała, wzruszająca podróż polską koleją! Przeczytajcie koniecznie

Myślałam, że będę stać kilka godzin podtrzymując rower w jakimś ciasnym korytarzu... Gdy wtarabaniłam się do wagonu, nie mogłam uwierzyć własnym oczom. Ze ścian wystawało mnóstwo haków na rowery. Niezmiernie wzruszona tym odkryciem podwiesiłam swoje kochane tzatzuszko i wyruszyłam na poszukiwanie wyznaczonego fotelu. Okazało się, że był on tuż za zaczarowanymi szklanymi drzwiami, które otwierały się i zamykały jak same chciały. Użyłam magicznego zielonego przycisku, by poddać je swej woli. Następnie rozsiadłam się, a cóż to było za siedzenie! Fotel idealnie wyprofilowany pod wszystkich siedzących, nawet tych bardzo pozginanych i poskręcanych. Takiej wygody moje plecy dawno nie zaznały :) Pani z wózkiem pełnym pyszności nie omieszkała zadbać również o mój żołądek. W tej stercie dyskretnie rzuciła mi się w oczy bułka z masłem i serem i jakąś zieleniną. Nie wyglądała na czerstwą i faktycznie nie była taka. Wkrótce jednak stan sytej błogości przerwało mi niecierpliwe, ordynarne bulgotanie w brzuszku. Od razu skumałam o co chodzi. Dwie godziny wcześniej na dworcu pogoniło mnie do toalety. Teraz nadchodziła druga fala. Szybko zerwałam się z siedzenia i wbiegłam do łazienki. Okiem znawcy ogarnęłam jeszcze jej wnętrze, po czym całkowicie obesräłam kibel. Z niepokojem rozglądając się po ścianach i podłodze, dostrzegłam zwisający gdzieś smętnie kawałek papieru oraz szczotę. I wtedy mimo tej całej niezręcznej sytuacji, wzruszyłam się po raz wtóry. Bo ta resztka rolki naprawdę uratowała mi düpę - jak potem oceniłam, własnych chusteczek miałam stanowczo za mało jak na takie sränie. Na koniec sięgnęłam po szczotę i wyszorowałam dokładnie muszlę. W najśmielszych marzeniach nie przypuszczałam, że będę miała kiedyś taką możliwość w pociągu. To była dla mnie naprawdę niesamowita podróż. Polecam PKP Intercity :)