Szpital psychiatryczny!!!!

W poniedzialek zamykaja mnie w psychiatryku.. Wstepna diagnoza osobowosc borderline. Ktos mial albo ma? Da sie z tym zyc? Ja juz nie daje rady sama ze soba. Ranie bliskich i nie chce mi sie zyc. Ogolnie przezywam najwiekszy dramat zycia a tak naprawde nic nadzywyczajnego sie wkolo mnie nie dzieje. Co bardziej pomaga leki czy psychoterapia?

borderówy to toksyczne gów/na

No dzieki ale toksyczna to nie jestem akurat tego sobie zarzucic nie moge. Mi poprostu sie nic nie chce. Niby pracuje niby gotuje i zyje ale gdybym mogla nie wstawala bym z lozka. Prosze o powazne odpowiedzi. Na pewno sa tu jacys psychopaci z takimi doswiadczeniami. Przeciez to kafe :D

lookrecja to ty?

Tak czy siak szpital to nie zabawa i boje sie troche. Najbardziej wkurza mnie to ze bede tam siedziec daleko od bliskch i w izolacji.. Chociaz sama sie od paru msc probowalam izolowac jakos ta mysl mnie przeraza. Ze zamknie sie brama i co dalej?

Mialem dziewczyne z tym.Niestety nie da sie zyc, bo taka osobowosc jak ty , niszczy totalnie partnera swoimi zmianami nastroju.

Nie to nie lookrecja. Tu wariatka z miasta wariatkowa! Ludzie blagam podpowiedzcie cos.

Ale leczyla sie? Czy tylko wiedziala ze to ma? Mam tez sklonnosci do agresji, czasem cos rozwale albo pokopie smietnik a najgorsze ze gdy mam te napady to ja tego nie pamietam. Nie wiem co mowie ani robie.

Nie leczyla sie.Rodzina to tuszowala. Poczytaj sobie w necie jest tego mnostwo,

Nikt do konca nie jest normalny bo jak tu byc normalnym w tym nienormalnym swiecie ale ja sama zaczelam sie siebie bac. Moj partner mnie kocha i nie zostawi ale nie moge patrzec na to jak cierpi gdy ja nie mam sily na nic a jestem mu potrzebna.

Czytalam juz sporo, nawet widze niektore swoje objawy ale chcialam pogadac z kims kto moze to przezyl albo zyl z taka osoba.

Ja to miałam przez jakieś 2 lata, wcale tego nie leczyłam. Ciężko się z tym żyło, ale jakoś dawałam radę. A od jakiegoś czasu zupełnie mi przeszło i jestem już zupełnie normalna :)

A i jeszcze na poczatku mysleli ze to moze choroba afektywna dwubiegunowa ale nie mam manii ani euforycznych stanow tylko doly i agresja skierowana w sumie nie wiem przeciwko komu bo jak jestem zla to nawet pies mnie wkurza

a masz dzieci? Ja nie mam ale moze bym chciala miec ale nie chciala bym byc taka niestabilna

Nie mam :) Autorko ile masz lat?

Moim zdaniem leczenie w psychiatryku takich zaburzeń jedynie pogorszy sprawę. Psychiatryk jest dla schizofreników, którzy mogą być niebezpieczni dla siebie i innych. Ja też mam bardzo trudną osobowość, nie wiem, czy to zaburzenia, nigdy się nie diagnozowałam. W skrócie: zmiany nastrojów-od euforii, gdzie mogłabym góry przenosić, do apatii, gdzie właśnie nie chce mi się z łóżka wstawać. I zdarza się tak, że jednego dnia jest euforia, a następnego apatia. Wszelkie działania szybko mnie nudzą, łatwo się zapalam do czegoś, ale równie szybko z tego rezygnuję, szczególnie, jeżeli jakieś działanie nie przynosi spodziewanych, szybkich efektów. W związkach jestem zaborcza, wszystko musi być "po mojemu" a jeżeli nie jest, to awantura. Boję się porzucenia. Pakuję się w trudne związki- z alkoholikami, narkomanami, osobami ze skłonnością do przemocy. Normalność w związku mnie nudzi. Często mam uczucie tzw. pustki wewnętrznej, bezsensu życia, nie potrafię określić, co chciałabym w tym życiu robić. Myślicie, że to się kwalifikuje pod jakieś zaburzenie?

No i oczywiscie probowalam sie zamordowac dosc skutecznie. I tylko dzieki mojemu partnerowi sie udalo mi przezyc bo mnie wyczul przez smsy i przyszedl szybciej z pracy bo juz by mnie nie bylo... Strasznie mi z tego powodu wstyd bo najgorsze bylo to ze jak sobie uswiadomilam co robie to zmienilam zdanie.

29 w tym roku skoncze. To tak myslalam ze jesli do 30 mi sie nie uda zaciazyc to juz sobie odpuszcze rodzenie. A tak o mnie to moge powiedziec ze nie jestem pasztetem i wszyscy mi to mowia ale czuje sie okropna fizycznie nieatrakcyjna i nudna. Tylko przy moim facecie czuje sie atrakcyjna bo on ciagle mnie o tym zapewnia. W pracy mam dobre kontakty z kolezankami kolegami ale w srodku ich cholernie nie lubie ale nie okazuje im tego bo co oni mi sa winni. Najgorsze jest ze tak bylo juz od dawna. W gimnazjum bylam przewodniczaca klasy i bardzo lubiana osoba w liceum tez nie bylam szara myszka, zawsze aktywnie bralam udzial w zyciu szkoly, ale w srodku gardzilam tym calym motlochem i uczniami i kadra nauczycielska. Czytalam ze ta choroba moze rozwijac sie latami. Czy to mozliwe zebym zyla z tym tyle lat i nie zdawala sobie sprawy ze cala moja osoba to choroba psychiczna?

zaburzonaaaaa to co napisalas podchodzi pod CHAD chorobe afektywna dwubiegunowa. http://psychiatria.mp.pl/choroby/69890,choroba-afektywna-dwubiegunowa tu masz definicje

"Bordery" są inteligentne i sprytne. Jest to "odmiana" osobowości, dzięki której wiele osób z tą przypadłością weszło na wysokie stanowiska zarządcze. Jest też i ta gorsza strona. Bordery są mało uczuciowe i bez skrupułów. Nie da się tego zmienić. Poczytaj na ten temat i postaraj się być jak najmniej uciążliwa dla otoczenia. :) ( bordery są świetne w łóżku )

Podaj adres szpitala ,przyjade

Bordery są też mistrzami manipulacji. :)

Tu masz racje jestem dobra w te klocki (i skormna jak cholera) bo sprawia mi to ogromna przyjemnosc ale zaczelam sie rozwijac dopiero gdy poznalam mojego obecnego partnera i sie naprawde zakochalam. Tylko ze czasem jak wlacze sobie jakiegos p****la to zaczymAM w sobie widziec milion wad. I tak kurde w kolo macieju. Raz sie ciesze z czegos i jestem dumna czy staram sie byc bo powinnam np z awansu a w srodku mysle sobie na cholere mi te pare groszy wiecej jak beda sie mnie teraz wiecej czepiac.

Borderman nie -men. sorry.

A to moze przechodzic np z matki na corke? Bo z tego co pamietam moja matka tez byla strasznie niestabilna a teraz nie utrzymujemy kontaktu wiec nie wiem czy ona tez to ma

Adres ! Jak nie pójdziesz to nie wygrasz

Ja w 2007 roku spędziłem dwa tygodnie w szpitalu psychiatrycznym. Stwierdzono u mnie nerwicę z elementem depresji. Będą cię obserwować, a konkretnie twoje relacje z personelem i innymi pacjentami. Jeżeli zaczniesz wariować to dostaniesz leki uspokajające. Zwykle trzymają ludzi do 3 miesięcy. "Bezterminowo" można zostać zamkniętym wyłącznie na mocy decyzji sądu, jeżeli ten stwierdzi że jest się osobą niepoczytalną i niebezpieczną dla otoczenia.

W Borderach tkwi potencjał i zamiast się dołować wykorzystaj ten DAR dla własnego rozwoju osobistego i zawodowego. No cóż, że większość ludzi Cię nie trawi i nie rozumie. :) Tak już musi być. W końcu żyjesz dla siebie czy dla innych.

Nie macie żadnej choroby psychicznej po prostu popadacie we frustracje z powodu tego ze w życiu wam nie wychodzi tak jakbyście chcieli.Jest o tym pełno książek to wszytko siedzi w podświadomości i wynika z kultury w której żyjecie skupiania się na sobie i nadopiekuńczości rodziców.Polecam dobrego psychologa albo podręcznik a szpitale psychiatrycznie zostawcie osobom naprawdę chorym.

Tłumaczenia odnośnie powstania chorób psychicznych są bardzo nieprecyzyjne i pokrętne. Bo obciążenie genetyczne, bo alkohol, bo papierosy, bo stresy i traumy. Generalnie przez polskie szpitale psychiatryczne przewija się około 1,5 miliona osób rocznie. Naród ma coraz bardziej popieprzone pod kopułą, a co gorzej fundancje takie jak TVN-u czy Polsatu dla osób chorych psychicznie jakoś nigdy pieniędzy nie zbierają. Zbierają dla wszystkich, tylko nie dla psychicznych.