Historia jakich wiele, złamane serce, nie radzę sobie

Zawsze radziłam sobie w trudnych sytuacjach, ale jak się okazało, coś mnie złamało. W moim życiu pojawiła się miłość. Poczułam, że to jest to. Wiedziałam, że jestem we właściwym miejscu z właściwym człowiekiem. Ale się nie udało. Rozstaliśmy się. Minęło sporo czasu a ja wciąż go kocham. Czasem się oszukuję, że już nic nie czuję. Wyrzuciłam wszystko co się z nim wiązało, sporo czasu spędziłam poza domem, ale odległość sprawiała, że tęskniłam jeszcze bardziej. Czasem go widuję, wówczas odżywam, świat staje się piękny i znów mi się chce żyć. Gdy go nie ma - jem i oddycham. Zdarzają się "normalne " dni. Mam podstawy przypuszczać, że on też mnie kocha, ale teraz ma rodzinę i sprawa jest zamknięta. Myślałam, że inny facet pozwoli mi pomóc zapomnieć, nie pomogło... Co ja mam z sobą począć? Mam tego dość, jestem tym zmęczona. Nie sądzę, że to depresja ale potworna tęsknota.

potrzebujesz czasu:)ile???to zalezy od ciebie:)

Trochę za długo to trwa, to już nie są tylko miesiące. A ja wciąż to czuję, nie mija.

Po rozstaniu nie potrafiłam dojść do siebie. Kolezanka namówiła mnie do tego żebym skorzystała z rytualisty perun72@interia.pl aby on do mnie wrócił. Zamówiłam i nie zawiodłam się. Chłopak powrócił a nasze szczęście jest ogromne.