Czy zbyt długa samotność może spaczyć psychikę?

Cześć! Mam 26 lat, ponad 2 lata temu rozstałem się z dziewczyną (bo mnie zdradzała) - przez ten czas nie poznałem nikogo ciekawego, nadającego się do związku. Poznałem natomiast kilkoro kolegów i koleżanek i jeden z tych kolegów jest gejem. Od kilku miesięcy można zauważyć, że mnie podrywa, a mnie to wcale nie obrzydza, dowartościowuje mnie to... :( Czy może to być wina samotności?

nie..

Rozmawiałem kilka dni temu z kumplem, który jest w moim wieku i też podobnie długo samotny. Zawsze wydawał mi się poukładany... a teraz okazuje się, że sobie z tym nie radzi, zabija to seksem... wyrywa panienki na jedną noc :( mężatki z internetu, był też u dziwki... ale na dłuższą metę nic to nie daje :( żalił mi się, jaki jest spragniony czułości, kobiecego dotyku... ale nie tędy droga.. Czy możliwe, że będąc w mojej sytuacji, mój mózg też zastanawia się nad substytutem? W liceum miałem taki okres, że również podobali mi się faceci, ale to był taki epizod (podobno się to zdarza w wieku młodzieńczym), potem poznałem dziewczynę i zapomniałem o tym.

Ja tak nie umiem... nie umiem sobie znaleźć kogoś na seks. Nawet kilka razy próbowałem, ale stchórzyłem, bo wiem, że nie dałbym rady. Od mężatek też trzymam się z dala... Dobijają mnie te samotne letnie wakacje :(