Podejmij Rękawicę Słów Nieprzyziemnych

Słońce żarem smaga Tam gdzie ty chłód Tam gdzie ja zimno Skostnieliśmy O krok od siebie ...

znowu ci nawala jakaś żyłka we łbie "s"?

A kto pyta ? :)

ty wiesz :P

Jarek ? :)

Ale kącik poetycki - buty spadają :/

Życie się nie zatrzyma Rzeką wypłucze zazdrość Żal stanie się piórkiem Na niebie I jak piaski Sahary czas Przeniesie wydmy planów Nie znajdziemy siebie Nawet w snach najtrwalszych Ratuj...ratuję Żywą jeszcze cząstkę Serca ...

ratuj siebie bo to właśnie dla siebie wszystkim jesteś mnie zostaw ja żyję i niech tak zostanie ciebie nie pokocham to przeszłość za dużo było zła :P

Teraz kiedy cząstka ciebie krwawi Jedyne czego pragnę to opatrzyć ranę Nie potrafię kochać mocniej Nie umiem kochać inaczej Jak tylko przez uciekanie Przed przyziemnością Jestem podmuchem kosmosu W Twoich kruczych włosach...

moja cząstka nie krwawi moja cząstka wreszcie oddycha bez ciebie pomoc wsadź sobie w gruby zad ode mnie wara!

Coś mi się wydaje, że jakaś Pani wyraźnie mnie tu nie lubi ... :) Pozdrawiam :*

Palcami zaplątuję się w Twoje kędziory niczym ćma drżąca po szybie Gubię w czerni migdałowych oczu Słodka pułapka Uśmiechaj się jak dawniej Zbyt daleko by po Ciebie sięgać Dzielą nas światy równoległe Łączą Zgodności Dusz Mnożą nas Wyobrażenia ...

do autorki: weź coś kobito na uspokojenie bo wydajesz zbyt radykalne sądy :P aaaa, i zmień taktykę, jak on cie nie chce, to żebyś te wiersze krwią własną pisała, to niczego nie osiągniesz. taka rzeczywistość. wiem, smutna :D

Dziękuję. Wezmę pod osąd swoje sądy. :)

z końca świata piszę list zatracam się w tobie słowami wstępu rozwinięciem tęsknie całą powierzchnią serca kończąc całuję namiętnie ps.bez tej miłości nie umiem żyć ...