Chłopak obraża się i jest niemiły

Jestem z moim chłopakiem od 10 miesięcy. Ogólnie dobrze nam się układa, ale czasem zdarzają nam się kłótnie, g*****e z powodów światopoglądowych (on jest wierzący, ja nie). Nie chodzi jednak o kłótnie same w sobie, bo te zdarzają się w każdym związku, ale jego zachowanie, kiedy jest na mnie zły. Ja jestem straszną złośnicą i łatwo wyprowadzić mnie z równowagi, ale dosyć szybko się uspakajam i szukam zgody, porozumienia. Mój chłopak natomiast jak się wkurzy, to potrafi się obrażać godzinami lub przez kilka dni, nawet jeżeli chodziło o totalne pierdoły. Wygląda to tak, że ja próbuję dojść do porozumienia, chcę się dogadać, mówię mu coś miłego, mówię, że chciałabym, żeby już się nie gniewał na mnie, okazuję mu czułość itd. On jednak odpycha mnie od siebie, mówi, że nie chce mnie widzieć, nie ma ochoty ze mną rozmawiać, że musi przemyśleć nasz związek, że żałuje, że się poznaliśmy, potrafi porównywać mnie ze swoją byłą, mówi, że jest mną zmęczony. Po kilku dniach albo po paru godzinach zwykle się uspokaja i wszystko wraca do normy. I kiedy jest dobrze, jest najczulszym i najmilszym facetem na świecie, przeprasza mnie i mówi, że "w gniewie nie myślał, co mówi". Jednak wciąż mnie boli to, jaki zimny i nieczuły jest wobec mnie, gdy się wkurzy, a wkurzyć potrafi się praktycznie o wszystko. Nie wiem, czy mam siłę dalej to ciągnąć. A może przesadzam, może to normalne zachowanie? Co o tym myślicie?

On jednak odpycha mnie od siebie, mówi, że nie chce mnie widzieć, nie ma ochoty ze mną rozmawiać, że musi przemyśleć nasz związek, że żałuje, że się poznaliśmy, xxx prawdziwy polski katolik! jeszcze w zęby powinien ci dać do kompletu!

facet z fohem ! nie dorośnie

Niedojrzały emocjonalnie, duży chłopiec

Ateista z osobą wierzącą nigdy się nie dogada, szkoda czasu na takie związki, tym bardziej że to dopiero 10 miesięcy, a już są poważne zgrzyty, choć w tym okresie powinna być sielanka, a nie konflikty.