Marazm i niemoc zagranicą

Jestem kobieta w srednim wieku blisko mi już do 40stki,panna bez dzieci i meza ale w stałym związku z tutejszym. Z partnerem rozmowy o dzieciach,ślubie są ale tylko rozmowach sie kończy.Pracuje w domu seniora jako opikunka. Jestem po pedagogice opiekunczej w Pl tu nie uznali mi moich studiow i pracuje jako pracownik niewykfalifikowany.Pracuje po 9 godzin dziennie, praca zmianowa, tez w co najmniej w co drugi weekend,dojazd zabiera mi godzine w jedna strone.Mam wrażenie ze żyje a wlasciwie wegetuje dla pracy, po pracy nie mam na nic sily, przed praca tylko dluze spie,jem kompie sie i wychodze gdy mam na 2gą zmiane. Czuje sie jak w pulapce, zmiana pracy oczywiscie ale nie mam czasu jej poszukac,doksztalcanie kosztuje czas i pieniadze. Z partnerem staramy sie o dziecko i nie wychodzi, a jak sie udalo to przez stres i dzwiganie podopiecznych stracilam ciąże. Partner obiecuje slub ale oswiadczyn nie ma do tej pory. Bylo juz wielerozmow z partnerem ja inicjuje te rozmowy co dalej z nami w sumie koncza sie na planach i chyba bym zyladale nadzieja ze sie cos zmieni. Czuje sie jak w pulapce prosze napiszcie, moze ktos ma podobna sytuacje.