Chciałbym być kobietą, bo mógłbym zasłaniać się fobią społeczną przed pracą

albo innymi rzeczami typu depresja, lęki, załamania nerwowe, wybuchy histerii i wszyscy by mi współczuli, rodzice nie narzekaliby: "Kiedy wreszcie znajdziesz robotę leniu?" albo, że muszę rok na studiach powtarzać. Wszyscy by mi współczuli, przytulali, leżałbym w apatii przy serialach w ciepłym łóżku na lekach dających fajną fazę, a na końcu znalazłbym faceta, którego owinąłbym sobie wokół palca budząc samczy instynkt opiekuńczy i doił z hajsu, żyjąc w luksusach.

a jawredną dziwką która ne da ci pracy tylko po o by nazwyać ię leniem i obibokiem .... jak prystało na redną zakłamaną dziwkę utrudniam ci życie

Obys nie mial fobii spolecznej i nie wiedzial, co to oznacza lek przed chodzeniem nawet po ulicy i faceci tez maja fobie, mam kolegow z fobia.. ale chodizli na terapie i wychodza albo wyszli z dolka kobiety z fobia to samo, pracuja, myslisz ze kazda tylko marzy zeby siedziec w domu i nic nie robic? ODwrotnie. Mamy uposledzone spoleczenstwo w kwestii zaburzen i depresji.. niestety.

Ja sama chodze do pracy mimo fobii i reaktywuje studia od pazdziernika tekstu o utrzymywaniu przez faceta nie skomentuje, trzeba byc ameba umyslowa zeby produkowac takie twierdzenia jakie ty wyprodukowales zalosny faceciku

W mysl tego co napisales to zaburzenia psychiczne sa jakims pozytywem.. zycze ci abys je mial i poczul na wlasnej skorze co to oznacza s********u.

Ale ja też mam fobię społeczną tylko, że jestem facetem i u mnie po prostu jest to lenistwo i nieudacznictwo, więc mam wziąć się w garść i zrobić coś ze sobą, bo nikogo nie obchodzi. Nie ma tak jak u was, przerw, ulg...muszę harować jak wół i brać za wszystko odpowiedzialność. Gdybym był kobietą to natychmiast raczono by mnie pomocą proponowano urlopy, kuratele, specjalistów. Tak to nic nie mam.