smutno mi, pomocy..

Witam, od jakiegos czasu (powiedzmy 2 miesiecy) czuje smutek. Nie mam zbytnio powodow, aby sie tak czuc - mam wspanialego chlopaka, dobra prace ale jakos nie ciesze sie zyciem. Zwlaszcza jak jestem sama w domu i mam milion mysli w glowie, to tak mi wtedy smutno.. az plakac sie chce. jak myslicie, czy to juz objawy depresji? Czy ktos z was tak mial? Ciagle jestem przygnebiona i zmeczona..

Nie wydaje mi się... Pocieszę Cię też mi smutno. Jeszcze jeśli jestem zajęta to jest ok. A sama ze swoimi myślami to masakra. Może idź do lekarza? Bo to może zależeć od zaburzeń hormonów

Jesteś beznadziejna.

To oznacza, że śmierć jest już tylko kwestią czasu:-)

Witam, chyba sie powiesze. Co raz czesciej mam takie mysli...

od autorki Nie mam zamiaru sie wieszac (trolla ktory pisze takie glupoty w moim imieniu prosze, aby zamilknal..). Chodzi mi tylko o to, ze smutno cholernie.. nawet kwiaty od chlopaka ucieszyly mnie tylko na moment..

Że też ten chłopak jeszcze siedzi z takim beznadziejnym zerem.

Musisz właśnie zmierzyć sie ze swoimi mysmślami. Posiedzieć sama w spokoju i spojżeć w głąb sie ską sie bierze ten smutek.

Tak, zamknij się w pustelni na 7 lat o wodzie i chlebie z czrnym, grubym i długim dildo i przemyśl to sobie dogłębnie.

Ja tak mam często. Jestem dda, u takich jak ja to norma.

A co dda ma do permanentnego smutku?..