czy jest sens brnąć w to dalej...?

Gdy dwa lata temu poznalam swego aktualnego chlopaka byłam w zwiazku który trwał 5 lat i bardzo mi ciążył wiec nie mialam wyrzutow sumienia zostawiając go dla innego. Na poczatku było wspaniale nowy partner jest bylam bokserem prawdziwy mężczyzna odpowiedzalny i jeszcze romantyk... wtedy swiat byl taki piekny . Póki na jaw njw zaczęły mi wychodzic klamstwa najpier okazalo sie ze na poczatku gdy sie zaczęliśmy spotykac on kręcił z inną dziewczyna później sprawa w sądzie 9miesięcy dozor domowy do konca nie wiem za co te sprawy były. Ale jakoś przetrwalismy nawet się dogadywalismy duzo czasu spędzaliśmy razem no i odniedawna mieszkamy razem. I dalej kojelne kłamstwa: nalogowy palacz gdzie przez ponad rok nie widzialam żeby palił, alkohol oczywiscie az do zgonu bo inaczej nie moze. Nic nie umie zalatwic wszystko na mojej głowie nie moze posprzątać ani ugotować bo zawsze zmeczony w domu tez miesiac prosiłam żeby karnisz zamontowal , pralki mowi ze nie umie włączyć nic tylko przed telewizor i piwo... juz nawet sie nie kochamy a jak juz to moze 5 minut i spać idzie bo co? Zmeczony... a rozmowa to juz chyba nie wie co w ogóle sie u mnie dzieje bo nawet nie slucha co mówię, później sie tłumaczy ze to ja nic takiego nie wspominalam. Chce wrócić do domu rodzinnego bo tam wiem ze mogę na kogos liczyć a tak jestem sama... Tylko czy to jest dobre uciec od problemu?

To nie jest jeden problem, to jest facet nie przystosowany do zycia w zwiazku. Wyobrazasz sobie miec z nim dziecko? Jesli sie zmieni to tylko na gorsze. Uciekaj!!

Boje się ze to nie sa jedyne kłamstwa a tylko ich poczatek... chciala bym juz zacząć zakładać rodzinę ale to nie możliwe ztym facetem Zacząć teraz układać sobie zycie bez niego tez nie bedzie latwe. Pojade do mamy ma weekend moze powinniśmy dac sobie czas przemyśleć wszystko