nie potrafię wybaczyć matce i chyba nawet nie chce..

Hej,tu znowu Autorka. Powiem szczerze,ze my z mężem mamy dobre dochody,na nic nam nie brakuje,ani tym bardziej dzieciom. Jeszcze nie byłam u prawnika,ale chce iść i zobaczyć jak to wyglada.Moja matka wtedy jak się spotkaliśmy u cioci to coś tam krzyczała,ze ma nadzieje ze moja córka za pare lat przyjdzie z brzuchemse wtedy doświadcze jakie to uczucie poniżenia. Ja nigdy nie żałowałam urodzenia,ale zawsze mowilam,ze mogliśmy poczekać,bo wiek 16 lat to nie jest dobry wiek na rodzenie dzieci.Do końca życia będę wdzięczna siostrze matki za wszystko co dla nas zrobiła.Wiem,ze może nie powinnam mowić o sytuacji która nie ma miejsca,ale moja córka za chwile będzie w takim wieku,w którym ja zaszłam w ciąże i jestem pewna,ze gdyby tak sie stało to pomogłabym jej tak jak bym tylko mogła.Minelo tyle lat,a moj bol przez matkę jest ciagle taki sam,no nie potrafię jej wybaczyć,zwłaszcza teraz gdy wiem,ze zależy jej tylko na pieniądzach.

:( dla mojej też było ważniejsze to co ludzie powiedzą od tego co dzieje się w moim wnętrzu. Myślę,że takie osoby po protu nie potrafią kochać.Nie wiedza jak powinna wyglądać prawdziwa miłość do dziecka, które z kolei jest wpatrzone w mamę jak w obrazek i liczy ,że to poda mu rękę w każdych okolicznościach. Bezwarunkowo. Ja wciąż pracuję nad tym by nie traktować mojej mamy jak największego przyjaciela bo potem zostaję tylko zraniona. To było jej rolą żeby pracować na tą relację a ma teraz do mnie jeszcze pretensje,że nie mam ochoty się z nią widywać. Technicznie jej oczywiście pomogę w razie potrzeby, ale trzeba być w zgodzie ze sobą i nie angażować się emocjonalnie w relacje które przynoszą ból.