uzaleznienie..

Hej. Piszę to na tym portalu, poniewaz nie moge znalezc nic konkretniejszego. Mam za soba 16 wiosen, jednak malo we mnie entuzjazmu, radosci zycia. Nigdy nie bylam lubiana wsrod rowiesnikow. Jako dziecko przyjaciol zastepowaly mi zabawki. Gdy jednak troche doroslam.. zaczelam szukac pokrewnych dusz w internecie. Pisalam z pewnymi osobami, z ktorymi po jakims czasie i tak****al sie kontakt. Nie bylo mi zal specjalnie. Mialam swiadomosc, ze i tak nigdy nie zobaczymy sie na zywo. Pod koniec gimnazjum nie mialam zycia w szkole. Wychodzilam stamtad zaplakana. Pewnwgo razu weszlam na pewien portal spolecznosciowy. Zupelnie przypadkiem natrafilam na podobna do mnie dziewczyne. Miala niemalze identyczne problemy, byla troche starsza... pomogla mi. Dzieki niej odzyskalam pewnosc siebie, choc ciut szczescia. Opowiedziala mi o tzw. Fikcji na nk. Jest to zabawa polegajaca na zakladaniu kont nieistniejacych osob i kreowanie im zycia wedlug wlasnego pomyslu. Szybko sie wdrazylam, poznalam tam bardzo wiele osob, ktore do dzis uwazam za bliskie... No coz, przejdzmy do efektow ubocznych tejze rozrywki. Krotko i na temat. Uzaleznilam sie. Od fikcji, a jeszcze bardziej od tych ludzi. Pisze z nimi na okraglo, pomimo iz nie mam wgl czasu. Jest juz prawie polowa pazdziernika, a ja malo co sie ucze. Minimalnie, byleby zaliczyc spr na 3. Kiedys przyswiecaly mi ambitne cele, posiadalam niemal najwyzsza srednia w klasie. Teraz nie mam ochoty sie uczyc, pomgac w domu. Nic. Tylko Ci ludzie. Wiem, ze to zle ale ja nie potrafie bez nich normalnie funcjonowac. Prosze, niech ktos przysluzy sie jakas madra rada. Zaznaczam, iz przydalabo by sie choc ciut wyrozumialosci. Dziekuje z gory.