Czy to moze być autyzm

Moja dwulatka na codziennie jest radosnym dzieckiem którego wszędzie pełno. Lubi dawać buziaki na spacerach chodzi za raczke. Rozumie co się do niej mówi i wykonuje wszystkie polecenia. Chodzi do żłobka i panie bardzo ją chwala że jest bezproblemowa i chętnie bawi się z dziećmi. Tańczy maluje i jest bardzo pojetna. Uczy się dopiero mówić mówi mama tata i inne pojedyncze słowa powoli łączy wyrazy w zdania typu mama nie, nie mniam itp. W domu co jakiś czas inną zabawka ma dzień tzw wyróżnienia czyli z ta zabawka idzie na spacer je śpi bawi się itd. Jedyną rzeczą która mnie zaniepokoiła jest to że córka wyciąga raz na jakiś czas książeczki prawie wszystkie jakie ma i układa je na podłodze w tzw wąż. Jedną obok drugiej robi z nich taki jakby mostek i później sobie po tym chodzi. Wola mnie i się śmieje pokazując że to ona zrobiła wypowiadając swoje imię i biega ponownie po tym. Nie robi tego często tylko sporadycznie. Czy to może być autyzm?

Była szczepiona?

Tylko na NFZ żadnych dodatkowych szczepionek.

no jeśli była szczepiona i układa w wąż książeczki to raczej autyzm potrzebna diagnoza szybko

Czyli najprawdopodobniej wczesne objawy autyzmu.

A nie pomyślałaś, że to jej ulubiona zabawa? Dzieci lubią w kreatywny sposób wykorzystywać przedmioty. Twoja córka zaczyna konstruować pierwsze budowle a ty u niej po tym diagnozujesz autyzm :O

A co ma piernik do wiatraka ? Szczepionki nie maja nic wspólnego z autyzmem. To tak jakby od zjedzenia zepsutego majonezu nabawic się zespołu Downa..

budowanie rzędów czy wież z zabawek jest ednym z objawów autyzmu ale tu chodzi o takie obsesyjne układanie a nie ułożenie książek by sobie zbudować "mostek" i po nim chodzić :) nie masz się czym martwić, tylko się cieszyć trzeba że córka ma wyobraźnię i się bawi.

Dodam iż nie robi tego cały czas.bawiąc się klockami układa je na tarczy zegara. To taki drewniany zegar w którym klocki to godziny i trzeba je odpowiednio ułożyć aby tworzyły logiczna całość. Układa to bez problemu. Czasami zbuduje wierze z klocków i ją burzy. No bawi się moim zdaniem jak normalne dziecko.

A panie w żłobku nic by nie zauważyły?

Dzieci z autyzmem podobno wpadają w szał, kiedy się im coś w tym rządku poprzestawia. Spróbuj. Moja koleżanka też się tak martwiła o syna, bo zaczął późno mówić i też zcasem coś układał w rzędzie, ale jak mu tą budowlę rozwaliła, to reagował normalnie. Teraz ma 3,5 roku, gada jak najęty i nie wykazuje żadnych autystycznych zachowań.

Jak się jej rozwali to się śmieje i zaraz sama zaczyna wariowac i rozwalac. A jak mowie żeby posprztala to krzycy smiejac się i ucieka do drugiego pokoju przedzezniajac się. Suma sumarum wkoncu zbiera i sprząta

no jak to moim zdaniem ma autyzm i to mocno zaawansowany te powtarzalności to nie przelewki, a w połączeniu ze szczepionką to 100% autyzmu

najpierw napisałaś, że niepokoi cię to a potem, że twoim zdaniem bawi się normalne :O to się zdecyduj i nie zawracaj doopy!!!!! raczej ty jestś jakaś nie teges a nie twoje dziecko :O co za durna baba.

Ach no tak przepraszam.są ważniejsze tematy na kafe typu czy jestem w ciąży lub czy to normalne w ciazy

Autorko, skoro tak, to ona po prostu czasem lubi sobie ułożyć coś w rzędzie i tyle. Nie doszukuj się problemu na siłę.

Kobieto! Dlaczego jeszcze nie jesteś u specjalisty?? To co napisałaś to nie tylko objaw- to najprawdziwszy dowód! Twoje dziecko ma autyzm i już nigdy nie będzie takie jak inne dzieci. Smutne to, że bagatelizujesz problem i zamiast zapisać się w kolejkę do terapeuty siedzisz na kafe i wypytujesz. Chyba próbujesz się trochę oszukać ale fakty mówią same za siebie! :D

Gościu z 11.36 jebn1j się lepiej w łeb zamiast pisać autorce takie rzeczy.

Zamyka temat. Dziękuje za odpowiedzi. Poraz kolejny udowodnilyscie że pisanie tutaj to strata czasu :) Pozdrawiam

gościu z 11.40 ależ poważnie podchodzisz do życia nie widzisz, ze odpowiedzi nasze są sarkastyczne? teraz byle co i już autyzm nie można tak bawić się tym słowem, bo obraża się, dzieci naprawdę chore i ich rodziny

Ja mam dziecko z autyzmem. Jego zabawa wyglada tak że wszystko uklada w rzędy lub wieże. Samochody, klocki, kartki, książki... Do tego takie stereotypie jak trzaskanie drzwiami, darcie papieru na małe równe kawałeczki. I robi to godzinami. Ponadto ma prawie 5 lat i nie mówi. Kręci się w kółko. Dopiero od niedawna reaguje na niektóre polecenia (czasem - jak do znudzenia mu je powtarzam). Kontakt wzrokowy jest z nim utrudniony. Na inne dzieci reaguje obojętnością lub agresją. Lubi się przytulać i chętnie całuje bliskie mu osoby, jednak w napadzie furii potrafi uderzyć.Jego samodzielność jest na bardzo niskim poziomie. Dopiero od pół roku nie nosi pampersa i nadal potrafi zrobić kupę w majtki.Do teraz muszę go karmić i ubierać. Naszym ostatnim sukcesem jest to że nauczył się rozbierać. Gdy miał 2-3 lata - rozsmarowywał kupę po ścianach, meblach i łóżku. Moim zdaniem twoje dziecko nie przejawia żadnych objawów autyzmu. Gdyby mój syn układał książki po to by zrobić z nich ścieżkę - szalałabym z radości. To świadczy o wyobraźni. Dziecko zwyczajnie się bawi. Mogłabyś się zaniepokoić gdyby mała układała te książki z fanatycznym zacięciem i nie chciała się bawić inaczej, a każda próba odciągnięcia jej od tej czynności kończyłaby się atakiem szału.

Najmocniej przepraszam najwidoczniej szukam problemu tam gdzie go nie ma. Moja córka jest totalnym przeciwiestwem wszystko robi sama jest samodzielna robi na nocnik itp

Nie ma za co przepraszać. Miałaś wątpliwości to pytałaś. Powiem ci że ja pierwsze symptomy zauważyłam u syna gdy miał około 1,5 roku. Ludzie wokół i lekarze śmiali się ze mnie że wydziwiam i że każde dziecko rozwija się w swoim tempie (niepokoił mnie brak mowy, ogólne opóźnienie w rozwoju i brak reakcji na ból). A potem nagle bomba wybuchła i u małego raptownie zaczęły się ujawniać wszystkie typowe cechy dla osób z autyzmem. Obecnie nie mogę z nim nawet pójść do sklepu żeby afery nie zrobił (coraz gorzej znosi miejsca publiczne - krzyczy,rzuca się na podłogę, próbuje zrzucać towar z półek).

Moja też nie mówi . jak na swój wiek mówi bardzo mało. Stąd też może takie szukanie dziury w całym. Czasami człowiek wyolbrzymia swoje problemy nie znając tak naprawdę problemów innych z jakimi borykają się rodzice chorych dzieci..