Miłość płynie jak rzeka

zawsze ta sama,choć zawsze inna. Jest taka hinduska opowieść o mężczyźnie,który na małej łódce wiosłuje pod prąd szybko płynącej rzeki.Po ciężkiej walce odkrywa,że jego wysiłki są daremne,rezygnuje więc,podnosi wiosła i zaczyna śpiewać.To doświadczenie nauczyło go nowego sposobu na życie.Człowiek tylko wtedy jest naprawdę wolny,kiedy płynie z nurtem rzeki. Reasumując:zmieniają się postawy, uczucia,pragnienia,a przede wszystkim zmienia się miłość. Czy zgadzasz się z tym twierdzeniem?

Nie.

kiedy nadchodzą zmiany,człowiek często powie,że jest już za stary na zmiany nie wszyscy mamy takie podejście do życia jak ten mężczyzna na łódce-nie zmienimy się tak z dnia na dzień

Miłość wynosimy w domu.Jakie wzorce dostaliśmy,tacy jesteśmy. Rodzice nie uczą miłości lecz ją pokazują na każdym kroku,o ile sie kochają.

Gdybym spotkał moją młodzieńczą miłość,co dzisiaj wyczytałbym z jej oczu?

do 14:41 pewnie już nic, pewnie ktoś inny jest w nie wpatrzony, twój czas minął bezpowrotnie

Tak pocieszasz ludzi czy drwisz z nich?

Gdzieś wyczytałam,żę z miłością jest jak z lustrem.Kiedy kogoś kocham,ten ktoś staje się moim lustrem,a ja jego.Odbijamy się w sobie nawzajem.

Osoba pełna miłości jest piękna w ogóle---piękna duchowo,umysłowo i pod każdym względem;miłość do partnera/ki ,do bliskich,do ulubionych zajęć-np praca z dziećmi,młodzieżą,do zainteresowań-pasji .Jeśli to kochamy,nigdy nie oszukamy siebie ani innych.Najważniejsze aby miłość była czysta,bezinteresowna,budziła zaufanie.Kochamy,ale nie krzywdzimy innych. Jeśli nasz partner/partnerka/mąż,żona/ szuka uciech na boku,nie może być mowy o lojalności,uczciwości a przede wszystkim miłości.Dla mnie są to upadłe osoby,które nie wzbudzają szacunku.

Lubię tematy o miłości.Kilka słów o miłości do innych....Osoby,które kochają ludzi,są do nich przyjaźnie nastawione.Uwielbiam ich towarzystwo,bo są bezinteresowne,bezkrytyczne.Nie mają zawiści i nienawiści.Takie osoby cieszą się z sukcesów innych.Od takich osób bije "światło".Mają dobrą energię.To są osoby wypełnione miłością do siebie i otoczenia.Szkoda,że nie ma ich tak wiele jak chcielibyśmy.Pozdrawiam ludzi wypełnionych miłością!

człowiek jest wtedy piękny,kiedy wypełniony jest miłością do ludzi

jaka miłość? gdzie kręgosłup moralny? skąd się bierze tyle dziwek wokół? nieważne,że mężatka pełno żonatych łajdaków uwodzących młode dziewczyny,stare lachonie uganiają się za cudzymi mężami, rzygać się chce

jaka miłość,jak rzeka? nie wierzę w żadną miłość,interesowność i zaspakajanie swoich żądz-oto cała prawda

Miłość jest jak ten strumień w swym spadku gwałtowny, Co się z źródeł nieznanych rzuca w kraj czarowny, Ileż się w nim nadbrzeżnych piękności odbija, Ileż wdzięków go nęci — on wszystko przemija. I jeden tylko obraz, w czyste łowiąc tonie, Zawsze toż samo słońce w swoim niesie łonie; Z nim/niem/ się chmurzy, rozjaśnia lata, wieki płynie Z nim/niem/ wszystkie mija losy i z nim w morzu ginie. [F. Morawski]