co teraz?

zauroczyłam się kolegą,fajnie się dogadujemy, spotykamy się , wiem, ze mu się podobam i na pewno nie jestem mu obojętna. Oboje mamy 29 lat Napisałam mu w koncu, że nie mogę bez niego żyć, że mi się podoba, że chce z nim być, a on odpisał że ze względu na pracę nie może się zaangażować. Że on się nie zakochał ale na pewno czuje coś do mnie i zaproponował spotkania od czasu do czasu, w skrócie: dał do zrozumienia, ze na ten moment nie będziemy nic budować razem ale możemy utrzymywać kontakt. Na pewno praca nie była wymówka, wiem, że nie kłamał bo niestety on ciągle wyjeżdża i 80% czasu nie ma go w mieście, często jeździ za granicę.Robi wielką karierę Żałuję, że tak się otworzyłam z uczuciami, gdyż potem zrozumiałam jak nabrałam dystansu , ze to nie jest z mojej strony żadna miłość, że przegięłam z tymi słowami, że to było tylko zauroczenie, ale nadal mi w jakiś sposób zależy na nim, tzn. chce z nim utrzymywac konakt, mimo ze prawdziwa milosc to jeszcze nie jest. Próbowałam odzyskać ten kontakt, ale napisał że chyba lepiej będzie jesli go zerwiemy bo on na te chwile nie może mi dać czego ja chce. Napisałam mu że sie nie zakochałam, że mi minęło *( swoją drogą poznałam właśnie kogoś fantastycznego i zamierzam sie z tą osobą spotykać). Niby uwierzył mi, niby kontakt się odnowił ale sama nie wiem co myśleć.... iczy jest szansa, że nasza znajomosc sie odnowi czy teraz bedzie mnie unikał? a moze sie wystraszył tych moich pierwszych uczuć?

halo

a skad my to mamy niby wiedziec? :D ( a tak na powaznie to facet nie jest toba tak naprawde zainteresowany wiec po co ci jakikolwiek kontakt z nim, zamij sie lepiej tym nowo poznanym) a z ta praca to tylko wymowka, gdyby go trafilo uczucie to by chcial za wszelka cene utrzymac ten kontakt.