Czy pracując same w odosobnieniu też byście tak zrobiły?

Pracuję sama w pewnym pomieszczeniu gdzie panuj***ardzo wysoka temperatura przez cały rok ok 30 st. C. Do tego wilgotność 70-80% przez co trudno się nawet oddycha. Oświetlenie - żarówa, że jaśniej niż na słońcu chyba. Mam też mały pokoiczek z klimatyzatorem i mnóstwo zgrzewek wody. Ogólnie tam gdzie pracuję nikt poza mną nie ma wstępu chyba, że zadzwoni i ja sama go wpuszczę. Z racji temperatur ubiór zakładam symboliczny fartuch a pod fartuchem bielizna. Zdarzało się, że z pokoiku wychodziłam do głównego pomieszczenia nawet bez fartucha bo po co zakładać skoro i tak jestem sama. Dziś założyłam do pracy nowy biustonosz i jak się okazało za ciasny chociaż noszę 70B i tak tam było napisane ale tak opinał, że niemożebne. Chyba jakaś chińska rozmiarówka :O Gdy musiałam wyjść z pokoiku to nie zakładałam go już. Pierwszy raz wyszłam w samych tylko majtkach i w klapkach ale gdy wracałam zrobiłam coś nieoczekiwanego. Zdjęłam i klapki i majtki i bosa trzymając je w ręku przemaszerowała zupełnie naga między rzędami roślin. Teraz pisząc te słowa też nie mam nic na sobie i czuję się fajnie podekscytowana. Przynajmniej coś nowego w tej nudzie :) Mam 28 lat, skończyłam studia, jestem zrównoważona emocjonalnie i psychicznie a tu nagle taki numer. Czy mi odbija z tej samotności?

Nie, nie kupilybysmy stanika na oko, bez przymierzania, wiemy,jakie to ryzykowne.

Rozebrałaś się sama przed sobą i tyle? Co w tym fajnego?

Ej, Mala, ja też jestem na golasa wlasnie. Siedzę sam w domu, grzejniki walą na maxa i jak teraz to piszę właśnie to nie mam nic na sobie! Nie wiem czy mi też odbija z nudow, ale może podasz gg?

Po co Ci mój gg? :)