ciężki charakter

Z mężem jesteśmy razem 3 lata rok po ślubie,różnie u nas bywalo i super i źle,mamy wspólną córkę półroczną,mój syn z poprzedniego związku 13l.dzisiaj byla masakra robilam kolacje ,zrobilam kiełbaski grillowane,i chleb z wędlina,a mąż wcześniej mi mówil że chleb bez wędliny,czasami u nas sie marnuje szynka wiec zrobilam do tego kanapki z szynka i serem.jak to zobaczyl wpadl w szal zaczal mi wygadywać co ja sobie myślę,zrobila sie z tego kłótnia mąż na mnie że. Jestem tępa,przykro mi sie zrobilo,pózniej obraza z jego strony wyszedł z domu i dzwonil do swojej uwierzcie mi patologicznej siostry użalać sie na mnie i ta sytuację,ja naprawdę charuje w domu ciągle z dzieckiem a ten ma pieniądze więc juz papierosa mi nie zostawil razem palimy,istny cham,teraz tez gdzieś byl na pól godz,i nie zostawil mi papierosa a mamy ten nałóg,masakra,przecież dokladam sie ze swoich do życia 1000zl.miesiecznie na zachcianki daje mi mąż 200zl,czasami mam dość,on nie lubi mojego syna,szkoda gadać,

Nie bylo jego myślę że pojechal cos zjeść,żal,nigdy nie zaprosil mnie na pizze czy na obiad,po co ja jestem od kucharzenia,a stać jego na to żeby zaprosić,tylko on tak nie kocha,

Proszę doradźcie mi,teraz z synkiem i córeczka,w pokoju siedzimy,on w drugim pokoju,kilka tyg,bylo miedzy nami super,a teraz znowu coś jego wzięlo ,chamski dzisiaj byl,z ta sytuacja,do tego od kilkunastu dni,zauważyłam że jeśli chodzi o sex,to ważniejszy jest on żeby wszedl,dostal orgazm,albo do buzi jemu wziąć,a ja to już nie ważna

Proszę doradźcie mi bo zwariuje,ja naprawdę staram się,mąż jest dominujący a ja musze być na każde zawołanie,czuje sie jak Izaura,chce żeby bylo dobrze,ale tak sie nie da

Proszę podnieście na duchu,ale wiem że co niektórzy mnie zdołują,ale nie jestem zla kobietą tylko dobrą

Wiki, dopiero co pisalas, ze jezeli n znowu bedzie cie traktowac jak szmate, to odejdziesz. I co?

Same jesteście sobie winne. Jest tyle fajnych, spokojnych i uczuciowych facetów, a wy wybieracie zawsze chama i prostaka.

Jestem kobietą ale powiem ci, że wstydzę się za takie kobiety jak ty autorko. Poziom intelektualny zerowy.Piszesz jak analfabetka bez żadnej szkoły. Opisujesz swoje życie z detaliczną dokładnością. Aż dziw bierze, że takie maglary są wybierane przez mężczyzn na żony, konkubiny, kochanki. Patologia!