porod po terminie. jak wytrzymac?

Nie potrzebnie tak bardzo nastawilam sie na okolice terminu. Kazdy kolejny dzien zle wplywa na moja psychike. Maz czeka a ja czuje sie winna :( chociaz sama wiem ze to bez sensu. Jak sobie poradzic w tej koncowce?

Układaj pasjansa

Ja urodziłam 6 dni po terminie i wiem co czujesz. Tez zaczynałam miecdoła, ale ja bardziej bałam sie tego,że mogą pojawić sie komplikacje. Polecam dużo ruchu, potańcz, spaceruj, kochaj sie z mężem i wyluzuj, bo to twoje ostatnie chwile relaksu... juz niedługo zacznie sie hardcore :)

Śpij dużo,odpoczywaj,idź do kina,spotkaj się z kolezanka i nie czytaj bzdur na kafe. Wiem co czujesz, urodziłam 2 dzieci po terminie.

Ja urodzilam w 42 tygodniu plus 1 dzien! Myslalam, ze zwariuje! Powodzenia :) Postaraj sie wyluzowac...

Ja również urodziłam w 42 tygodniu i codziennie miałam wrażenie, że to się nigdy nie skończy. Chodziłam i ryczałam, że mam już dosyć, że ja już w ogóle nie chcę tego wszystkiego. To co czujesz to normalne, ale możesz być pewna, że najdalej za kilka dni będzie po wszystkim. Postaraj się relaksować - czytaj, oglądaj filmy, bo za chwilę wszystko stanie na głowie. Dodam jeszcze, że z drugim dzieckiem odeszły mi wody w pierwszym dniu 38 tygodnia i to bylo totalne zaskoczenie, ale poza tym nic nie ruszyło i spędziłam 6 godzin w sali szpitalnej czekając aż dostanę oksytocynę - to bylo jeszcze gorsze, czułam się jak skazaniec w celi śmierci;-)

Wiem, ze niczego nie przyspiesze, ale to czekanie to doslownie tortury. Moj humor zmienia sie jak horagiwka, maz ledwo wytrzymuje a ja placze juz z bezsilnosci. Dzieki dziewczyny ;)

A myślałam ze to tylko ja mialam takiego dola. Co dzień bylo coraz gorzej. Urodzilam 4 dni po terminie.

Kochana ja urodzilam 12 dni po terminie przez cc, mialo byc wywolanie ale wody odeszly o polnocy i zaczely sie skurcze....jakby mala wiedziala co sie bedzie dzialo :) w ostatnich tyg czulam sie okropnie, bylam zla, smutna, marudna i modlilam sie zeby juz urodzic bo poprostu mialam dosc bycia w ciazy. Nie planuje juz wiecej dzieci...