Nie chcę jeszcze umierać,ale gdybym był śmiertelnie chory

poczułbym pewną ulgę.

przecież i tak kiedyś umrę

bluźnierca

a z czym bluznię,że umrę

Od czego ulge?

np. ulgę od strachu o przyszłość ,ale żal czułbym też bo w życiu piękne chwile są,czułbym się chyba podobnie jak kilka lat temu musiałem zupełnie zmienić plany zawodowe i robić coś kompletnie innego

Strachu o przyszlosc bo... Piszesz jakbys mial problemy z praca albo ze zdrowiem

nie mam takich problemów( jeszcze i mam ) i jestem zabezpieczony jak mało kto ,ale kto się dzisiaj nie boi o przyszłość,żyjemy u progu nowej epoki,zmian obyczajów,gospodarki itd.i trzeba być nieco naiwnym żeby się nie bać o przyszłość,pokolenie dwudziesto i trzydziesto latków już jest w szoku jak świat jest inny (może i lepszy) niż się spodziewali,jak inne są obyczaje ( np.co do zakładania rodziny ) jak szkoła okazała się niedostosowana do rzeczywistości,a kto wie jakie jeszcze rewolucje nas czekają

np.ktoś w wieku serialowego Czterdziestolatka może wkrótce uchodzić za dorastające dziecko,które ma problemy jak nastolatek,obyś żył w ciekawych czasach,z tego kiedyś się urodzi jakaś nowa epoka,ale ilu ludzi wbije w ziemię zanim się świat do nowych czasów dostosuje,chciałbyś być wbity w ziemię przez walec historii,ja nie za bardzo,wolę nudne,spokojne życie

śmierć jest wybawieniem

Kręci cię bycie nudziarzem?? Twoje miejsce jest w trumnie niestety

wybawieniem to może nie,nie pisz tak,bo jeszcze ktoś wezmie to za poważnie i się zabiję,ja ani ze swojej ani z cudzej śmierci bym się nie cieszył,ale nieco refleksyjnie uznałbym ją za optymalne rozwiązanie