Dla pracodawcy jesteś nikim, osbą zastępowalną, a dla dziecka jesteś wszystkim.

Dla pracodawcy jesteś nikim osobą zastępowalną. Dla dziecka jesteś wszystkim, osobą niezastąpioną. To co robisz w pracy, może zrobić ktoś inny, a mamą dla dziecka nikt inny nie będzie.

Zgadzam się w 100%. Dlatego odeszlam z korporacji która wyssala ze mnie wszystkie soki, jestem teraz z dzieckiem w domu i jestem szczęśliwa.

A niektóre mamy muszą pracować bo w tym chorym kraju wiele rodzin nie daje rady z jednej pęsjii... Nie pracują tylko te matki które nie muszą bo mają dzianych mężów lub te zbyt leniwe i wymigujące się dzieckiem ... Moje dziecko niedługo przyjdzie na świat i jak już będzie miała 3lata to zamierzam znaleźć wtedy znowu prace bo utrzymanie dziecka kosztuje a itak można znaleść taką prace że i z dzieckiem będzie sie miało czas spędzić a ważny jest też kontakt z ludźmi bo co .... Zdecydowałam sie świadomie na dziecko ale to nie znaczy że do końca życia mam nyć kurą domową ...

To wszystko prawda, autorko, ale z czegoś trzeba żyć...Nie każda rodzina może utrzymać się z jednej pensji, a jeśli mam wybór czy dać dziecku cały moj czas ale byle jakie warunki życia a iść do pracy i zarobić na jego godne życie,to wybieram to drugie.

No wszystko fajnie ale jedzenie trzeba za coś kupić i rachunki opłacić. Myślę autorko, że twój wpis przepełniony jest klasyczną frustracją kury domowej, która nie ma żadnych perspektyw, wykształcenia i po prostu koloruje sobie rzeczywistość swoim wyimaginowanym bohaterstwem żeby się poczuć lepiej i usprawiedliwić.

jakie mądre słowa, ale obawiam się że do połowy tutaj nie dotrze. Oczywiście to nie chodzi o to aby kobiety nie pracowały, żyć z czegoś trzeba, inne lubią swoją pracę ale aby to wszystko odpowiednio wyważyć. I chociaż minimum ten rok macierzyńskiego z tym dzieckiem jednak być.

Najważniejsze kim dla siebie jesteś czy tylko matka czy również kobieta i najistotniejsze człowiekiem, tak naprawdę dziecko za nas życia nie przeżyje a jest ono tylko jedno kiedyś odejdzie w świat, ważne aby nie zaniedbań siebie i rozwijać swoje wewnętrzne ja

Dobra. Pracujące kobiety nie wchodźcie tu. To jest temat w, którym kury domowe bez perspektyw pocieszają się i ze swojego lenistwa zrobiły wartość najwyższą, bo łone z dziećmi siedzą... do 18-stki hahahaha Mam jedną taką znajomą. Mają jedno dziecko (16lat) ale ona od jego urodzenia nie może iść do pracy, bo dziecko wychowuje i domem się zajmuje. Wielka super bohaterka, niezastąpiona, jedyna i też wiecznie opowiada o swoim poświęceniu, oddaniu i wspaniałym prowadzeniu ich wielkiej rezydencji z 15 hektarami ogrodu (czytaj - dwupokojowa klita z balkonem, w bloku) to nie jest takie hop siup! ona urodziła i to jest wyczyn jej życia więc teraz niańczy dzidziusia, bo przecież nikt jej nie zastąpi.

wlasnie zwymiotowalam od patosu ten wypowiedzi ...

W dvpie mam co mysli o mnie szef bo z moim doswiadczeniem i zawodem bez problemu znajde porzadna prace w 1-2 miesiace

No jeżeli pracujesz na kasie w biedronce albo cos równie ambitnego (z calym szacunkiem do takich zawodów) to się zgadza że jesteś pracownikiem w 100% zastepowalnym a na twoje miejsce jest 100 kolejnych kobiet w kolejce do tej pracy. Ja mam konkretne wykształcenie, szef wysylal mnie na konkretne szkolenia i znam biegle dosyć rzadki j.obcy i szef już po pół roku chce żebym wracala kuszac podwyzką i elastycznym czasem pracy wiec twoje cudowne stwierdzenie mnie nie przekonuje.