przechodze kryzys wieku sredniego albo pomozecie albo dokopiecie

W zblizajacym sie roku bede miala 40 lat. Niby nie czuje tej metryki, lecz to jednak cos znaczy.. Nie da sie udawac, ze jestem jeszcze mlodziutka. Mentalnie nie nadazam za swoim wiekiem, lecz moje starsze dziecko bedzie mialo 18 lat. Tez nie umiem udawac, ze nie przyjmuje faktow.. Rowiesniczki, macie podobne dylematy?

Ja mam 41 lat i małe dziecko. Większość równolatków ma dzieci co najmniej w wieku szkolnym..., mi tak poukładało się życie, że bardzo długo czekałam na to, aż zostanę mamą. W pracy, w której pracuję od kilkunastu lat, kiedyś byłam najmłodsza, a dziś należę do starszyzny. Też udaję czasem, że wiek nie ma znaczenia, ale tak naprawdę to tylko oszukiwanie się. Mam wrażenie, że światem rządzą dziś głównie 25-35-latki.

40 lat to wcale nie tak dużo. Jak dla mnie problem jest tylko taki, że im człowiek starszy tym jakoś szybciej ten czas leci i już w myślach widzimy siebie za 5 10 lat. Zamiast żyć chwilą, jak młody człowiek.

Po prostu wiek średni.. Nie młode, ale jeszcze nie staruszki

Dziekuje za Wasze odpowiedzi.

No co Wy, dziewczyny, Ja w tym roku skończyłam 40 lat, mam 2 dzieci: 2,5 roku i 8 miesięcy. Uważam , że świat do nas należy :) :) Najfajniejszy wiek -moim zdaniem, wszystko poukładane, luz zawodowy i finansowy :)