Mam już 31 lat

A niczego się w życiu nie dorobiłam na żadnym polu. Ani znajomych, ani rodziny, ani pracy, ani wykształcenia (studia mam, ale goowniane), ani wyglądu, ani pieniędzy. Jestem szaro burym grubym kmiotem, niby coś tam próbuje pomagać w domu, żeby nie było że nic nie robię, ale i tak nikt tego nie docenia, ani nie ma to większego sensu w perspektywie życie. A w pośredniaku mam III grupę.

Nie oceniaj tak siebie na pewno jesteś wartościowym człowiekiem :)

Akurat dużo jest takich ludzi. Ja jedyne czego się dorobiłem to trójki dzieci (tzn trzecie w drodze - i trzecia wpadka). Masakra. Nie wiem jak to będzie ale z żoną się załamaliśmy. Do tego byle jaka praca - ledwo jakoś budżet się dopina i jak skąpo żyjemy oszczędzi się parę stówek, ale co to za życie? praca-dom-dzieci i tak wkółko. Ledwo wyszliśmy z pieluch z najmłodszym a tu okazuje się że następne w drodze. Teraz znów 3 lata zanim przestanie walić w pieluchy a z 6 lat znim będzie samodzielniejsze. 34 lata na karku i znów z żoną się nie wyjdzie przez parę lat "na miasto" wieczorem. Zresztą która babcia weźmie trójkę dzieci na przechowanie? Ty zacznij ćwiczyć - jak wytrwasz 2 miesiące ciężkich treningów to i mentalność się zmieni. Zmieniając ciało zmienisz umysł, a to może zdziałać cuda. Nie poddawaj się - nie jest jeszcze za późno.

Dzięki, też się trzymaj, w końcu dzieci kiedyś wyrosną i wszystko wskoczy na lepsze miejsce...

eee no chyba nie jest tak źle?. Ja też po 30 i nie mam znajomych, takie życie