mam chłopaka, ale chyba czuję miętę do sąsiada moich pracodawców

uwielbiam mojego chłopaka, ale od około pół roku syn sąsiadów wywołuje we mnie pewną nerwowość. najgorsze jest to, że jest w moim typie - blondyn, okularnik i ma bardzo miły głos. pozory moga mylić, ale wygląda na chłopaka z manierami, zawsze mówi mi dzień dobry. wiem, że dużo czyta, ostatnio słyszałam jak nucił walca pod nosem, więc szybkie bicie serca na jego widok jeszcze trochę przyspieszyło. kiepsko się z tym czuję, nie chciałabym wyrządzić krzywdy mojemu chłopcowi z którym jestem bardzo blisko, ale nie wiem jak to zdusić. zastanawiam się czy nie powiedzieć mu o tym blondynie - może szczera rozmowa i poczucie winy by to uczucie zniszczyły? albo byłoby gorzej, bo byłby zazdrosny...nie wiem co robić...

Polecę klasykiem dla głupiej niedojrzałej baby. Sprawa wydaje się być logiczna dla męskiego mózgu: Jeśli coś działa dobrze - nie poprawiaj.