blisko do znienawidzenia rodzicow

juz taki post powstal ale nie mialam czasu zeby dokladnie opisac szczegoly.totez mam 19 lat studiuje mieszkam z rodzicami i siostra. od jakiegod czasu tak mnie denerwuja. okay moga sie martwic ale mam znajomych nie moge tak z minuty na minute zdecydowac ze wychodze bo juz twwierdza ze sie z kims umowilam. spotykam sie z kolega to niedobrze bo wyglada jakbysmy spotykALI SIE NA POWAZNIE,.TAKA SYTUACJA dzis, walentynki zapytal sie wczoraj co robie,zaproponwal kino. dzis rodzice wszystko chca za mnie zaplanowac i ktorej powinnam jechac ,ze jak chce do mc dondal wczensije isc to ze pol godizny przed sie nie zdarzy ... jak od maca do kina jest 3 minuty na pieszo.miedzy mna a moimi znajomymi sa oni.co ja mam im powiedzidc to jest tylko kolega calujemy sie czasem itd ale nie bedziemy para bo on i tak za pare miesiecy wyjezdza . poprostu razem sie fajnie bawili, tego im nie powiem. mieszkamy na zachodzie tak sie ludzie zachowuja, a oni jezus mam dosc wszystkiego . popelnilam w przeszlosci bledy ale teraz jestem starsza . zaraz oni maja nas podwiezc do kina i oczywsicie on sie szykuje ja czekam uszykowana , jak nie bedzie czasu zeby isc od macdonalda to nie..trudno a oni juz tupcza ze co tak dlugo w koncu nie pojdziecie nigdzie.chca mi wszystkie plany ukladac.caly czas slysze jak o mnie na dole gadaja

wiadomo ze jak mlodzi pplany sobie ukladaja to nieraz sie zmieniaja co do minuty mu czasu nie wyznacze a dla nich to juz katygoryczne, czasem mam ochote sie wyprowadzic