Niektórzy już w wieku nastoletnim poznają swojego przyszłego męża lub żonę

a niektórzy wcale nie mogą poznać czemu tak jest ?

bo niektorzy sa ambitni.nauka,studia,wyszalec sie a latka leca i czym czlowiek starszy tym trudniej kogos poznac.

Powodów może być wiele ale najczęściej zależy to od nas.

Nie prawda że takie priorytety jak nauka mogą być powodem braku partnera.. przecież wcale nie trzeba niczego zawalac ze względu na miłość. . Myślę że każdy jest komuś pisany i każdy prędzej czy później na swoją miłość trafi. Niektórzy wcześniej, niektórzy później..

Nie mam pojęcia od czego to zależy. Niektórzy mają po prostu szczęście, inni biorą to, co jest dostępne. Chociaż jak tak patrzę na moje koleżanki, które młodo wyszły za mąż, to nie widzę tam u nich ani wielkiej miłości, ani wielkiego szczęścia. Ot, mają mężów bo tak trzeba i zawsze mógł się trafić gorszy.

Ech... Pamiętam jak moje koleżanki jako nastolatki co chwilę się w kimś zakochiwały, ciągle miały chłopaków, randki itp. A ja nic. W koncu w wieku 19 lat zakochałam się na zabój. Byłam przeszczęśliwa gdy okazało się że obiekt moich westchnień odwzajemnia moje uczucia. No i tak się złożyło że moje pierwsze zakochanie okazało się prawdziwą miłością. Jesteśmy małżeństwem. Miałam wielkiego farta.

Miałaś :) Ja pamiętam jak wiecznie byłam zakochana jako nastolatka, ale zawsze bez wzajemności. Musiałam prawie do 30 czekać na tego właściwego, ale warto było.

Małżeństwo to podobno kiepska sprawa.

ja wiecznie byłem zakochany z wzajemnością a żony do dzisiaj nie mam :D jak widać wasze teorie są do bani :D

nigdy nie ma sie gwarancji ze to ten/ta jeden/jedyna :] to czemu jest tyle rozwodów, wielkie zakochanie, 3 lata, bach i rozwod :D

Zwykłe szczęście. Przyszłego męża poznałam jako nastolatka i po prostu do siebie pasowaliśmy. Nie było powodu zrywać, nawet jak stydiowaliśmy w innych miastach (potem zamieszkaliśmy razem i on jeździł codziennie na zajęcia do innego miasta). I tak, wiem, że miałam farta. :)

Też mam takiego farta.