Chce przezwyciężyć moją barierę w kontaktach z innymi ludzmi

Trudno mi przełamać barierę pomiędzy mną , a innymi ludzmi. Jeżeli już kogoś poznam i nasze relacje stają się bardziej przyjacielskie staram się utrzymać ich przy sobie i toleruje nawet, gdy traktują mnie czasami gorzej. Nie mówię, że są złymi przyjaciółmi, ale każdy ma gorsze dni i pomiędzy ludzmi występują nieporozumienia. Mam wrażenie, że gdy występują takie nieporozumienia to ja zawsze odpuszczam nawet jeżeli nie zawiniłam, ponieważ boje się opuszczenia. Najgorsze jest poznawanie ludzi, bo nawet jeżeli pozornie rozmowa się klei to ja mam ochotę, by uciec jak najdalej, ponieważ odczuwam straszny stres. Gdy widzę jakiegoś znajomego na ulicy nie chce , by mnie zauważył, ponieważ boję się rozmowy, która może nastąpić. Jeżeli poznaje kogoś nowego nie daje rady zostawać z nim sam na sam, ponieważ boje się, albo raczej wiem na pewno, że nie wykrztuszę z siebie ani słowa. Całkowita przemiana następuje we mnie, gdy jest przy mnie jakaś osoba bliska, wtedy otwieram się na innych i daje rade z nimi normalnie rozmawiać. Bliskie osoby dodają mi pewności siebie. Dodam jeszcze, że nigdy nie miałam chłopaka, ponieważ strasznie się stresuję rozmową ogólnie z ludzmi, lecz jeszcze bardziej z płcią przeciwną. Boje się, że nigdy mi nie przejdzie i zawsze już taka będę. Próbuję się zmienić, lecz łatwo powiedzieć, a już trudniej przejść do działania. Gdy rozmawiam z moją przyjaciółką na ten temat mówi mi że przesadzam i , że wymyślam sobie problemy a ja już na prawdę sobie z tym nie radze.