Powrót do pracy, a tęsknota za dzieckiem

Drogie mamy, jutro wracam do pracy, po urlopie macierzyńskim. Moja córka ma rok, a opiekować się nią będzie moja mama. Z jednej strony chciałam wrócić, bo lubię swoją pracę, jest ambitna i dająca możliwość rozwoju, z drugiej boję się że będziemy z córką za sobą tęsknić. Będę wychodziła z domu o 7, wtedy mała jeszcze śpi, a wrócę ok 17, dwie godziny z dzieckiem i czas na spanie. Jest mi trochę przykro. Jakie Wy miałyście odczucia po powrocie do pracy?

ja wracałam nie do pracy a na studia jak córka miała 3 mc. Pierwsze dwa tygodnie wyrywałam się z zajęć, wychodziłam wcześniej wykłady olałam całkowicie. Tęksniłam bardziej ja niż ona. Potem przywykłam :) ale do dziś bardzo sobie cenię że nie wróciłam od razu do pracy na 8 godz dziennie. Teraz po macierzyńskim będę chciała wrócić na pół etatu.

A musisz odrazu wracać na cały etat? Nie lepiej stopniowo?

nie mogłam inaczej, cały etat albo wychowawczy...

Nie wróciłam, bo nie chciałam, by dziecko wychowywał ktoś inny, 2 h dziennie, to tyle samo, co nic.

ok, rozumiem, pytam jednak mamy, które do pracy wróciły.

Ja wróciłam do pracy jak mała miała rok,musiałam,bo mieliśmy kredyt na dom i moja wypłata była zdecydowanie większa niż męża. I powiem Ci,ze początki były tragiczne. Tyle,ze ja pracowałam po 7h,bo połączyłam przerwy zeby wychodzić wcześniej godzinę(karmiłam).Wychodzilam z domu 07.20,a wracam około 15.40 i po powrocie mała nie odstępowała mnie na krok.Wspolczuje Ci,wiem co czujesz.

no patrzcie! a matki muzułmanki nie mają takich problemów - tam nikt nie ośmieliłby się wygonić matki do pracy

Tęsknota minie ci z czasem. Dla mnie wyjście do pracy to odpoczynek. Jestem mamą dwóch dziewczynek, młodsza ma 14 mc i właśnie wróciłam do pracy. stracony czas nadrabiamy w weekendy. Wkrótce przyzwyczaicie się obie do nowej sytuacji. Będzie ok :-)

Ja wróciłam tydzień temu do pracy, córka w kwietniu będzie miała dwa lata. I na razie jest ok, cieszę się, że wyszłam do ludzi. Ale mała siedzi teraz chwilowo z tatą w domu i zawsze mogę zadzwonić, zapytać co u nich. A od kwietnia już żłobek...wtedy będzie mi chyba ciężko. Ja na Twoim miejscu aż tak bym się nie martwiła, w końcu zostaje z babcią. Powodzenia!