Wychodzenie z ciała DWA

Kto ma kota wychodzacego wie,ze kot łowi dla ludzi :) moja gdy tylko ma mozliwosc wybiegania sie przynosi nornice, ptaszki . Kiedys jeden moj kot zlowil dla mnie golebia i ... żabę. Oczywiscie bylo mi zal tych stworkow niewinnych. A jaka byla dumna, ze przyniosła ;) położyła na wycieraczke i odeszla. KOT

Dla moich ludzikow na dobranoc albo dzien dobry : Selena Gomez: "Same old love". KOT :)

dobry wieczor ;)

Tymczasem do kolejnej godziny Szatana zostały niecałe 4 godziny...

Gothic czy do godziny szatana zostały 4 godziny ? ;) jestes na chorobowym ? ;)

dobry :>

Oooooo ale super. Tak samo napisaliśmy :):) o tej samej godzinie i o tym samym. Hehe az sie usmiechnelam do siebie :) Milo Gothic , nie zapomniales a juz chcialam poprowadzić za ciebie ta misje ;) poki nie wrocisz . KOT.

Hehgosc próba robienia szarlotki - świetny opis hahahaha. No wlasnie tak to jest z robieniem czegokolwiek w kuchni. KOT.

mozecie wyjaśnić dlaczego hamują przechodzenie stron? Litości

Zeby nie bylo ;) Paraliżu doznajemy każdej nocy podczas snu, choć nie przeżywamy go świadomie, i wiele osób nawet nie zdaje sobie z niego sprawy. Różnica polega na tym, że podczas próby wyjścia z ciała paraliż przeżywamy świadomie. Początkowo zaskakujące dla niektórych osób może być to, że nie posiadamy wówczas kontroli nad własnym ciałem fizycznym. Na szczęście ten stan nie trwa długo, a wiedząc, że doprowadza nas do OBE, jest nawet pożądany. Problemem jest, jeśli ktoś niezaznajomiony w temacie ma spontaniczne nocne przebudzenia w paraliżu. Jego bezowocne próby wybudzenia mogą powodować paniczny lęk, co w konsekwencji projektuje inne nieprzyjemne doznania prosto z astrala. Zeby nie bylo, ze tylko o kotach pisze ;) . KOT.

Nadal, zeby nie bylo ;) hehe Bardzo często przy wychodzeniu z ciała towarzyszą nam różnego rodzaju doznania dźwiękowe. To tak zwane dźwięki hipnagogiczne, które są objawem zapadania ciała fizycznego w sen. Zazwyczaj są nieprzyjemne: mogą być głośne, przerażające i obce. Przykładem takich dźwięków mogą być odgłos karetki pogotowia, wiertło dentystyczne, lądowanie samolotu, szepty w innym języku i wiele innych. KOT pozdrawia ;) czas o poczytaniu o tych szeptach hipnagohicznych. To najciekawsze bo autorka tego sie bala. Moze jej juz nie ma, ale to ciekawe, ze sa takie szepty. ;). KOT.

Otóż istotnie potwory się pojawiały, ale nie jest to regułą. Oczywiście, gdy usłyszysz coś przerażającego, to twoja podświadomość odpowiednio zareaguje na twój stan emocjonalny i może sprowokować spotkanie z potworem. Jednakże wszystko da się przeżyć. KOT jest bardzo zapracowany ;) ale tylko czasem ;). kOT

Początkowo bałem się ich i reagowałem agresją. Prowadziłem różnego rodzaju walki. Niestety, taka postawa nie przynosiła rezultatu. W moim przypadku rozwiązaniem okazało się wytłumaczenie sobie, że te potwory mają związek z moimi podświadomymi kreacjami. Uznałem, że stanowią projekcję moich ukrytych lęków i nie są realne, choć tak to wyglądało. Przekonałem siebie, że jest to sytuacja, nad którą mam kontrolę, a wszystko, co wydawało się złe w OBE, było wytworem mojej podświadomości. Nawet jeśli nie do końca było to prawdą, takie nastawienie bardzo mi pomagało. To slowa osoby ktora wychodzi z ciala. Napisalam to by osoby przeczytały i nie baly sie tych dziwnych rzeczy ktore osoba wychodzaca z ciala czuje. KOT.

Hipnagogi to stan mózgu na granicy jawy a snu, pierwsza faza snu - non-rapid eye movement sleep, w skrócie NREM1. Hipnagogi są formą przeróżnych obrazów, odczuć, dźwięków, rzadziej zapachów i smaków, czyli po prostu halucynacjami. Niektóre są tak realne, że można je pomylić z rzeczywistością. Doświadczasz ich każdej nocy, jednak zwykle tego nie pamiętasz, gdyż zbyt szybko tracisz świadomość. Wlasnie czytalam o " szeptach hipnagogicznych " ktore tak martwily autorkę. Kazdy to ma ale nie kazdy pamieta. Dlatego ona sie tym martwi bo jej mozg nie pozwala jej na zapomnienie o tych przykrych doznaniach i dlatego sie boi. KOT. :)

Treść hipnagogów jest zróżnicowana. U niektórych przejawia się w postaci wydarzeń z poprzedniego dnia, krajobrazów, barwnych plam przypominających jakieś postacie, natomiast u innych jako niemiłe wspomnienia lub wyskakujące twarze. Zwykle towarzyszą im różne szepty, dudnienia, nawoływania oraz wiele, wiele więcej. Zeby nie bylo, ze nie na temat ;) . KOT.

gość wczoraj dobry :> Hahahahahahahahaha

Rozróżniamy hipnagogi: wzrokowe, słuchowe, dotykowe, smakowe, węchowe. Kot

Podczas hipnagogii pojawiają się wizje, głosy i dziwne odczucia. Niektórzy mówią o obserwacji groteskowych lub koszmarnych twarzy; inni widzą krajobrazy, formy geometryczne, szlachetne kamienie i przedziwne mozaiki, niekiedy dokładnie jak te z wizji narkotycznych. Migoczące kolory, rozbłyski iskier i formy przypominające obłoczki zwie się „światłami entoptycznymi”, „fosfenami” lub „kształtami stałymi”. Przelatują one przez naszą usypiającą świadomość w towarzystwie dziwnych, często absurdalnych wizji. Niektórzy mają przy tym wrażenie unoszenia się, „rozrastania” lub nagłego „kosmicznego oświecenia”. Inni słyszą głosy, zlepek szeptów, pytań, próśb i zdań wyrwanych z kontekstu." KOT.

Krótki okres między czuwaniem a snem, którego doświadczamy każdej nocy, znany jest pod nazwą „stanu granicznego”, „półsnu” lub „przedsnu”. Oficjalnie określa się go jednak mianem hipnagogii. Jest on jednym z najbardziej fascynujących (obok śnienia) zmienionych stanów świadomości, jakich doświadczamy bez użycia substancji psychoaktywnych . Tez KOT. :)

Paraliż senny lub porażenie przysenne (ang. sleep paralysis) jest zjawiskiem pojawiającym się podczas zasypiania lub w momencie budzenia się. W uproszczeniu można powiedzieć, że ma on miejsce w momencie, kiedy ciało już (lub jeszcze) śpi, podczas gdy umysł jest obudzony. W wyniku tej dysocjacji osoba doświadczająca ma zachowaną pełną świadomość, lecz nie może się ruszyć. Dodatkowo mogą pojawiać się halucynacje, gdyż w rzeczywistości mózg wciąż pracuje trochę tak jakby był w fazie snu, a całości towarzyszy silne uczucie strachu i lęku. Ponownie KOT.

Paraliż senny pojawia się po raz pierwszy zazwyczaj w okresie dorastania. Badania populacyjne wskazują na średnią wieku 17 lat, przy czym największy wzrost notuje się po 10 roku życia, z kolei jeszcze silniejszy spadek – pomiędzy 17 a 26 rokiem życia. Nie mniej jednak, paraliż senny może pojawić się w każdym wieku, aczkolwiek rzadko kiedy pierwszy epizod pojawia się po 30 roku życia. Badania pokazują również, że około 25%-30% populacji przeżyło łagodną formę paraliżu sennego przynajmniej raz w życiu, a 20%-30% tych osób spotkało to kilkakrotnie. Niektórzy doświadczają złożonych napadów paraliżu sennego prawie co noc, lub nawet kilkakrotnie w ciągu jednej nocy, przez wiele lat. Czyli mozliwe , ze dlatego mloda autorka doświadczyła tego teraz w tym wieku, bo wtedy to zwykle sie zaczyna. Nieprzerwanie KOT ;)

Halucynacje słuchowe występują częściej niż wzrokowe, chociaż oba ich rodzaje wiążą się z uczuciem obecności kogoś obcego w pomieszczeniu. Wrażenia słuchowe podczas paraliżu przybierają rozmaite formy. Dźwięki są odbierane jako pochodzące z zewnątrz, a nie z głowy osoby doświadczającej tego zjawiska. Często słyszy się dźwięki opisywane jako bardzo głośne i mechaniczne, takie jak buczenie, skrzypienie, dzwonienie, gwizdanie, piszczenie czy stukanie, którym towarzyszą nierzadko odczucia cielesne – wibracje czy swędzenie. Czasem występuje zjawisko synestezji. Zdarzają się także dźwięki bardziej naturalne, jak odgłosy czyjegoś ruchu po pokoju, przeważnie kroki. Najbardziej przerażające są jednak różnego rodzaju wokalizacje – ludzki głos, krzyczący, płaczący lub śmiejący się, czasami mówiący do osoby doświadczającej halucynacji po imieniu albo pełnymi zdaniami – zazwyczaj są to proste komendy, rozkazy. Halucynacji wzrokowe występują rzadziej i są mniej wyraźne. Widywane są kształty podobne do zwierząt czy ludzi. Często widzi się postać, której obecność wywołuje ogromny strach, jednak rzadko kiedy widać jej szczegóły. Czasami pojawiają się wyraźniejsze halucynacje, można zobaczyć twarz postaci, która zazwyczaj jest przerażająca. Halucynacjom tym pojawia się często uczucie ucisku na klatkę piersiową – niektórzy odnoszą wręcz wrażenie, że postać, która ich nawiedza próbuje je udusić. Niektórzy doświadczają uczucia postaci o małych stopach, chodzących po pościeli, pod którą leżą. Tak zwana zmora. KOT

gość 2016.04.25 gość dziś Polecam przeczytać w całości: Wychodzenie z ciała; Wychodzenie z ciała DWA; a wszystkiego się dowiesz inaczej cały temat musielibyśmy przewałkować od początku oczko.gif ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo więc nie omieszkam przeczytać obydwu tematów hej!

Paraliż senny może więc odzwierciedlać nieprawidłowe funkcjonowanie systemów monoaminergicznych i/lub ich inhibicji poprzez cholinergiczny układ komórek REM-on. Przyczyną występowania paraliżu sennego może być nadaktywność populacji komórek REM-on, albo – co jest bardziej prawdopodobne – za niska aktywność populacji REM-off. W zgodzie z tą hipotezą jest fakt, że objawy paraliżu sennego mogą być złagodzone poprzez inhibitory wychwytu zwrotnego monoamin (np. fluoksetyna). O udział w powstawaniu paraliżu sennego podejrzewa się również układ siatkowaty a także hipokamp i jądro migdałowate. KOT. Wszystkiemu winien jest nasz mozg. On jest calym winowajca. To nie duchy zmory potwory. To on nas straszy, juz od dziecka. Mozg nie jest naszym przyjacielem, czasem chce nas straszyc, zniszczyć, zabic ( przykład autoagresji u osob z zaburzeniami psychiki). Czas winić mozg. W badaniu EEG o ktorym wspominalam na pocztku tematu moga wyjsc rozne nieprawidłowości. Tymczasem KOT sie nie leni ;) kot sie wyspal popoludniu ;) zaś prawdziwa kuleczka od dawna spi wtulona w inne cialo ;)

00 :34 :):)

Również uczucie nacisku na klatce piersiowej (tzw. incubus) ma swoje naukowe wytłumaczenie. Charakterystycznymi cechami funkcjonowania układu oddechowego podczas snu REM jest płytki, szybki oddech, hipoksja i hiperkapnia. Zarówno pojemność spoczynkowa płuc jak i częstotliwość oddechu jest zmienna podczas fazy REM, oraz ze względu na paraliż mięśni, które ulegają wpływom grawitacji, udział klatki piersiowej w oddychaniu jest ograniczony w dużo większym stopniu niż podczas fazy NREM. W dodatku, ponieważ osoby w stanie paraliżu sennego mają zachowaną świadomość, czasami mogą podejmować próby głębszego oddychania. Kiedy jednak uświadomią sobie, że nie przynosi to zamierzonych skutków, odczuwają opór, który może być interpretowany jako ucisk. Świadczy o tym fakt, że uczucie nacisku pojawia się zwykle wtedy, kiedy osoba doświadcza problemów z oddechem (czyli podejmuje próby zaczerpnięcia głębokiego oddechu). Ponadto, zwiększony opór powietrza, spowodowany hipotonią górnych mięśni oddechowych prowadzi do uczucia krztuszenia się i duszenia, co w konsekwencji prowadzi do paniki oraz wytężonego wysiłku mającego prowadzić do przezwyciężenia paraliżu. Ponieważ, przez paraliż, brakuje też proprioceptywnego sprzężenia zwrotnego, będącego następstwem wykonywania programów motorycznych związanych z szarpaniem się (próbujemy się wyrwać ze stanu paraliżu, ale przez paraliż ciała ani drgniemy), mogą dodatkowo pojawić się bolesne skurcze. Paraliż senny jako odpowiedź na drapieżnika? Uczucie ucisku powodujące problemy z oddychaniem może być także interpretowane jako efekt ataku. Wydaje się bowiem, że istnieją solidne podstawy neurofizjologiczne aby uważać, że uczucie czyjejś obecności podczas epizodu paraliżu sennego jest zasadniczo związane lękiem i reakcją na drapieżnika, potocznie zwaną „udawanie trupa” (w języku angielskim feigning death . KICIA

I na koniec moi kochani ;) by was za bardzo nie przydusic ( chociaz juz z pewnoscia przydusilam niezle ;) ) na zakończenie : Paraliż jednak nie taki straszny jak go malują Wszechogarniający strach, jaki towarzyszy epizodom paraliżu sennego, w szczególności u osób, które spotyka to po raz pierwszy, powoduje, że zjawisko to uważane jest za – delikatnie mówiąc – bardzo nieprzyjemne doświadczenie. Dlatego ważne jest, aby zdać sobie sprawę z tego, że stan ten jest stanem przejściowym, obecność kogoś, kto chce nam zrobić krzywdę jest jedynie błędną interpretacją bodźców przez nasz mózg, a wrażenia wzrokowe i słuchowe to w większości halucynacje. Niemniej jednak zjawisko paraliżu sennego odegrało nie małą rolę kulturotwórczą. Świadczą o tym liczne mity i legendy z całego świata, opowiadające o istotach pojawiających się w nocy, znanych jako polska zmora, rzymski inkubus, niemiecki Nachtmahr czy nowofundlandzki Old Hag. Jedną z najbardziej znanych, klasyczną ilustracją paraliżu sennego jest obraz Johanna Heinricha Füssliego – pt. Nocna Mara (znajduje się na początku artykułu). Nie obca w tym kontekście wydaje się też postać literacka – Dusiołek – opisana przez Bolesława Leśmiana w wierszu pod tym samym tytułem. Niektórzy uważają, że paraliż senny jest także źródłem doniesień o porwaniach przez kosmitów. Milej nocy dobre ludki. Tymczasem kot zakończył na dzien dzisiejszy studiowanie "figli mozgu" i oby nasze glowy przestały robic nam glupie idiotyczne niespodzianki . To znaczy tym, ktorym to robi, poniewaz ja tego nie mam, oprocz glupich idiotycznych snow co napewno jest mniej krzywdzące niz potwory autorki. Wiecej wypoczynku relaksu i milych chwil Wam zycze :) wtedy i glowa sie odwdzieczy mniejsza częstotliwością halucynacji . Pozdrawiam. KOCIA :):) ;)

godzina szatana nadchodzi

01:24 >>>>>>>> 03:00 ¥ ;)

poprosze jednak o książkę skarg i zażaleń , to jakies kpiny