Czy usunelabys dziecko z zespolem downa ?

Ja mam dziecko niepełnosprawne.ma autyzm.szczerze powiedziawszy,nie wiem co bym zrobiła mając podejrzenie u kolejnego dziecka wady genetycznej.więcej,wszyscy byliśmy badani genetycznie przed zajściem w 2ciaze i czekając na jeden wynik,lekarz powiedział,że musimy wyrobić się do tego i tego tyg,aby móc wykonać w razie czego aminopunkcje.w domu przemyslalam to,i zdecydowałam,że w razie czego nie poddam się.wyniki wyszły dobre i nie musiałam weryfikować swojej decyzji.

Nie. To nie jest aż tak poważna choroba, żeby brać pod uwagę usunięcie ciąży.

9.03---dokładnie, obrończynie życia tak krzyczą o nieusuwaniu a kto się zajmie DOROSŁYM niepełnosprawnym po śmierci rodziców Jak ma rodzeństwo to obarczyć ich tym ciężarem? Bo to jest ciężar, chory człowiek to nie pluszaczek-maskotka. A jak rodzeństwa nie ma? Zakład opieki? I kto wie na jakie warunki skazani są tam chorzy? I zero wsparcia od państwa, no nic tylko rodzić...

gość dziś 9.03---dokładnie, obrończynie życia tak krzyczą o nieusuwaniu a kto się zajmie DOROSŁYM niepełnosprawnym po śmierci rodziców Jak ma rodzeństwo to obarczyć ich tym ciężarem? Bo to jest ciężar, chory człowiek to nie pluszaczek-maskotka. A jak rodzeństwa nie ma? Zakład opieki? I kto wie na jakie warunki skazani są tam chorzy? I zero wsparcia od państwa, no nic tylko rodzić... x no nic tylko zabiajac , bo juz teraz wiesz co bedzie w przyszłosci . |a po co ty sie rodziąłs skoro umrzesz a moze roslina bedziesz i dzieci obarczysz ? hę ? pomysła? co za głupie wywody

Moja bratowa rzucila prace, gdy urodzila syna z ZD. Bratanek jest zawozony do szkoly specjalnej na pol dnia, dostaje na niego zasilek, ale szkoda mi ich starszego zdrowego syna, ktory jest czesto szczypany i szarpany przez tego chorego...

Żadnego dziecka bym nie zabiła.

To prawda, ze te dzieci potrafia byc kochane, podejda przytula sie, obejma, ale moga tez uderzyc ni stad ni zowad, a sile maja niesamowita... Trzeba byc uwaznym. Moj bratanek ma wysoki stopien uposledzenia, ma 16 lat i nie mowi. Nie mozna zostawic go samego w domu.

Niestety żadna z odpowiedzi nie jest tutaj prawdziwa.... Dlatego ze najpoerw trzeba poznać smak rodzicielstwa chorego dziecka, dziecka które nigdy nie bedzie samodzielne, którego mózg nigdy się nie rozwinie, a dopiero pózniej można ocenić czy warto skazać dziecko na taka egzystencje

A w wieku 16-tu lat hormony buzują ....

Jako dziecko znalam jednego chlopca z ZD na cala okolice, teraz takich ludzi widze o wiele wiecej.

10.37, no właśnie, czasem te osoby są spokojne a czasem agresywne, poza tym dorośli z ZD mają bardzo często rozbudzony popęd seksualny, którego nie potrafią rozładować, o tym się nie mówi a to jest ogromny problem!

To prawda o popędzie u ludzi z Zespołem Downa.

Tak, raczej tak. Ktos napisał ze pracuje z takimi dziecmi, wiec powinien doskonale wiedzieć ze większość z nich nie jest w stanie poradzić sobie bez opiekuna, ze sa to osoby bardzo często niesamowicie uczuciowe i dla nich oddanie do osrodka w sytuacji gdy rodzic , opiekun umiera, jest straszna trauma. Pamietam chłopaka 17 letniego w ośrodku, codziennie chodzil wzdłuż plotu i bramy powtarzajac ze zaraz jego brat wroci i go zabierze do domu- robil to już od dwóch lat( brat go oddal do osrodka bo zalozyl rodzine, jego zona nie mogla zajmować się malym dzieckiem i dorosłym już prawie chłopakiem gdy on był w pracy). Takich i jeszcze gorszych historii jest więcej.

Jakiego wieku dozywaja tacy ludzie?

Nie miałabym żadnych wątpliwości co do usunięcia. Zajmowanie się zdrowym dzieckiem z perspektywami na normalne życie jest wystarczającym wyzwaniem a co dopiero pielęgnować upośledzonego osobnika przez całe swoje życie a potem nie wiedzieć co się z nim dalej będzie działo... Lepiej usunąć płód póki na to czas.

11.11 popieram

Ja sama nie wiem...

10:42 A słyszałaś o mieszkaniach treningowych? Takich, w których ci ludzie pod okiem opiekunów uczą się normalnego życia? Mają tam stałą opiekę ale nie są zamknięci w ośrodkach. Naprawdę jest to fajne miejsce, jest to jakieś wyjście, alternatywa. Ci ludzie są naprawdę szczęśliwi- mimo swoich ograniczeń.

przeciez nie wszedzie cos takiego jest, było i bedzie- poczytaj o tym w ilu miejscach są takie programy realizowane

Wlasnie .

MaM znajoma. Urodziła mając 23 lata zaszla mając 22 maz 26. Zespol downa i to okazalo sie w 3 dobie po porodzie. Mala jest brzydka. Okropnie zdeformowana twarz. Co ja poroadze ze taka prawda-jest na pewno kochanym dzieckiem ale poprostu szpetnym. A oni debile robią jej sesje fotograficzne w pstrokatych ciuchach i wrzucają na fb. Pol miasta sie z nich śmieje. Zwłaszcza ze jak mala miała rok to ona juz z brzuchem znow!! Kilka dni temu urodziła syna. Ciekawe czy tez zd. A po mieście walają sie ulotki ze zdjęciem malej o pomoc finansową bo ich na turnus rechabiitacyjny nie stać. To skoro los dal im chore dziecko to po co do licha nie mając kasy za rechabilitacje i inne robią sobie drugie???!!

U mnie w bloku mieszka pani która ma syna z ZD. Babka ledwo chodzi, ma jakieś problemy z kręgosłupem mieszka na 6 piętrze, winda nie jeździ bo syn się boi.. Chłopak ewidentnie nie jest samodzielny, w żadnej dziedzinie życia. Do tego, często krzyczy i wydaje się być agresywny. Matka przeżywa strasznie to, bo się nasilają takie stany a pomocy nie ma znikąd. Co to będzie jak ona odejdzie? Jak umrze w domu to ten chlopaczek nawet po pogotowie nie zadzwoni...

takich dzieci jest coraz wiecej...

czy usunęłabyś dziecko z zespołem downa?-Tak

Nie zabilabym takiego dziecka ale noe wiem czy bym nie oddala do adopcji... W rodzinie jest jedno dziecko z zd maly stopien uposledzenia ale mimo wszystko ciezka sprawa

U mnie w rodzinie jest chlopiez z ZD z duzym uposledzeniem. Nie mowi, czesto krzyczy, szczypie, potrafi uderzyc, nie moze zostac sam w domu, potrzebuje ciaglej opieki.

Pewnie, ze nie wszędzie są takie programy realizowane. Ale jak się chce urodzić dziecko, jak się je kocha to się zrobi wszystko, żeby je wychować i zapewnić mu przyszłość. Moja znajoma mieszkała w małej mieścinie jak urodziła dziecko z ZD. Takie dziury faktycznie nie dają wielu możliwości. Musiała więc przeorganizować sobie życie, przeprowadziła się do dużego miasta- gdzie specjalistów, terapie i różne programy my na wyciągnięcie ręki. Są tacy, którzy dojeżdżają. Wszystko da się zorganizować. Usunięcie ciąży to chowanie głowy w piasek. Nigdy tego nie będę popierać.

gość dziś Rozumiem, że wiesz, że jest kilka typów upośledzenia?

No i? To daje nam prawo do zabijania naszych dzieci?

Dla tych, dla których upośledzone dziecko jest takim ciężarem i takie wartości przekazujecie dzieciom- nie zdziwcie się jeśli kiedys po jakimś udarze, wypadku czy czymkolwiek innym staniecie się nie do końca sprawne a wasze dzieci pozbędą się was- bo niewygodnych ludzi się nie kocha- trzeba ich eliminować.