jak wyobrażacie sobie mezalians?

z ciekawości pytam bo ostatnio wyszło na to, że mój związek taki jest :D

Mój związek też, nie przejmuj się.

A jaki jest Twój związek?

Np kobieta wykształcona architekt w związku z chłopakiem z zawodu murarzem. Taki związek nie ma szans. To mezalians.

Bardzo szczęśliwy, chociaż z dużą różnicą klasową. że o finansowej nie wspomnę.

Albo on np lekarz a ona w kasie w Biedronce. To mezalians. On z nią długo nie wytrzyma nawet jak by śliczna była. Głupota jest nie do zniesienia na dłuższą metę.

u mnie różnica w zarobkach - ja własnie straciłam pracę (a wcześniej kokosów nie zarabiałam), mój narzeczony ma bardzo dobrze płatną. Do tego on jest niby poważnym panem z dużej korporacji (nawet ciężko mi to napisać z poważną miną :D), a ja niby bujam w obłokach (chyba przez wygląd). Dobrze, że chociaż mam o jeden stopień naukowy wyżej od niego :D.

gość dziś - u mnie też ja mam wyższe wykształcenie od mojego męża. Ale dla jego rodziców jest niewyobrażalnym wstydem, że ich syn ożenił się z dziewczyną wywodzącą się z klasy pracującej.

uroczysz masz teściów :/ Dla mnie zawsze wykształcenie było najważniejsze (dla mojej rodziny również), a co za tym idzie - wystartowałam na rynku z rocznym poślizgiem w stosunku do niego. I tu tkwi ten mezalians bo patrząć "z zewnątrz" to faktycznie jest 'młody człowiek sukcesu' z taką małpką kapucynką u boku.

dla mnie też mezalians to duża różnica w poziomie intelektualnym i wykształceniu partnerów

No to u nas jest inna sytuacja. Ja mam doktorat, mój mąż ma magistra, ale ma swoją firmę, pochodzi z wyższych sfer, a ja nie dość że jestem z pracującej rodziny (ojciec pracował fizycznie, mama nie), to jeszcze jestem imigrantką. A co do teściów, teściowa do przeżycia, ale teść? Daj spokój, nigdy w życiu do mnie słowa nie powiedział, a pół roku od ślubu minęło.

już naprawdę mógłby odpuścić, zwłaszcza, że w obecnych warunkach pochodzenie naprawdę ma małe znaczenie.

gość dziś Nie w Anglii. Tam nawet rodziców księżnej Cambridge wciąż uważa się za nuworyszy, bo nie pochodzą z tzw. wyższych sfer.

też mieszkam w Anglii - takie jest teraz wymieszanie, że takie patrzenie na pochodzenie zakrawa na ośmieszenie.

gość dziś Wymieszanie to tam jest przede wszystkim rasowe i narodowościowe. Klasowe już też, ale tzw. stara arystokracja wciąż niechętnie na to patrzy. Śmieszne czy nieśmieszne, tak jest i nic na to nie poradzisz. W Polsce tak naprawdę nie jest inaczej. Wciąż mamy potomków arystokratycznych rodów i oni wiążą się pomiędzy sobą lub z "arystokracja majątkową". Np. córka Kulczyka z Janem Lubomirskim czy Anna Czartoryska z synem Niemczyckich. Tylko wydaje ci się, że nie ma różnic klasowych i wszyscy się ze wszystkimi zadają. Nic bardziej błędnego.

mówimy o arystokracji czy o klasie "średniej", "robotniczej" i "wyższej"? Do tego weź pod uwagę kryteria przynależności do każdej z tych klas. Wykształcenie i zarobki są najczęsciej brane pod uwagę - TWOJE, nie Twojej rodziny.

Starszy brat mojego teścia ma tytuł, więc no... Co prawda mój teść dorabiał się pieniędzy sam, ale to i tak jest na tyle wysoka pozycja społeczna, żeby patrzył na mnie jak na pariasa. Zawsze powtarza mojej bratowej, że u niego w domu pokojówki pochodziły z lepszych rodzin, niż ja. Żebym ja jeszcze wniosła jakiś konkretny majątek do tego związku, to może by to przeżył. Niby mam mieszkanie, samochód, miałam bardzo dobrą pracę jak na Polskie warunki, ale w przeliczeniu na funty? Teraz jeżdżę autem droższym niż moje mieszkanie w Polsce.

możesz mu powiedzieć, że w europie śmieją się z brytyjczyków i ich zamiłowania do tytułów.

Mogę mu powiedzieć, dobre. Musiałabym go najpierw spotkać. Ten człowiek nawet nie wie jak mam na imię i nie pojawił się z mojego powodu na ślubie swojego jedynego syna. Ja dla niego nie istnieję.

prawdę mówiąc to najbardziej szkoda w tym Twojego męża...a jego ojciec to straszny d**ek.

Stary zawsze taki był, z tego co wiem. Nic go nie interesowało poza własną dupą i im jest starszy, tym gorszy. Jak mój mąż startował ze swoją firmą to go cały czas gnoił, że to się nie uda, że polegnie, że się nie nadaje, że co to za praca - powinien pracować u niego, a nie na swoim. Także ja nie mam sentymentu do niego, mój mąż z resztą też niespecjalnie. Mamy kolejną wspólną rzecz w życiu - kijowych tatusiów. Ja chociaż ojczyma miałam cudownego, a on nawet tego nie doświadczył.

Rozumiem...jeden z tych rodziców którzy zawsze wiedzą najlepiej. Mój dziadek taki był (pewnie nadal jest), zawsze najmądrzejszy. Jestem drugim pokoleniem któremu próbował się wpieprzać w układanie sobie życia (pomimo tego, że mieszka w innym kraju i nie ma pojęcia jak ręce umyć w tradycyjnej, angielskiej umywalce bez poparzeń drugiego stopnia o reszcie nie wspominając).

Ale najzabawniejsze jest to, że jeden i drugi ojciec mają straszny problem z tym małżeństwem. Teść, bo jestem imigrantką i to z innej sfery, a mój stary *uwaga uwaga* bo mój mąż ma przewrócone w głowie od szkół, które kończył. Ciągle wydziwia, że mój mąż nic nie umie zrobić w domu, ja uszczelka pęknie, to wzywa hydraulika, jak się auto zepsuje, to od razu do mechanika, że płytek nie umie położyć i tak dalej. Byliśmy kiedyś w Polsce razem, w odwiedzinach u ojca, to zaraz kazał mojemu mężowi ubierać robocze ciuchy i pomagać mu rozbierać dach na szopie. A potem się darł, że on nic nie umie zrobić i się 10 razy do niego mówi, a on i tak nie rozumie. Kabaret.

historia z szopą mnie rozbawiła...jeszcze powiedz, że darł się po polsku :P

No a w jakim języku, jak on po angielsku umie tylko "f**k" powiedzieć? :D Boże, co ten biedny londyński chłopiec przeżył na tej szopie. Z jednej strony myślałyśmy z macochą, że się posikamy ze śmiechu, z drugiej tak mi go było żal, bo jak na Anglika po Eton to i tak jest ogarnięty w życiu codziennym. Dobrze, że mu ojciec nie kazał faz przepinać (tatuś elektrykiem jest), bo bym nie miała męża :D

ciesz się, że on z tej szopy nie spadł razem z tym dachem :D No, ale to pewnie od tych wszystkich głupich szkół nie rozumiał co się tam na niego drą :P

W ogóle po co chłopu tyle szkół? Mój ojciec zawodówkę skończył i niczego mu w życiu nie brakuje przecież. Mąż też mógł skończyć budowlaną szkołę i pomoc by była dla teścia, na budowy by razem jeździli do Niemiec, w domu by umiał zrobić, a nie taki wymoczek, codziennie garnitur. Garnitur to na wesele, pogrzeb i do trumny, a nie - oto myślenie mojego tatusia. Od tamtego pamiętnego wyjazdu szanowny mąż zawsze pyta, czy ojciec już rozebrał tą szopę, czy dalej nie. Póki nie rozbierze, nie jedziemy do tatusia. Dla bezpieczeństwa tatusia i męża oraz mojej przepony.

teraz to po prostu się zaśmiałam, biedny "chłop" ma traumę na całe życie przez głupią szopę :D

Haze, świetnie się to czyta :)

Nie gorszą niż ja, jak po pierwszym rodzinnym obiedzie z teściową (jeszcze wtedy nie teściową, ale byłam już poważną kandydatką na żonę) poszłam do kuchni z mamusią i mamusia zaczęła mi pokazywać, że tu jest wszystko na prąd, że jest woda ciepła jak się kurek odkręci, że jest taka maszyna, co myje naczynia - tylko trzeba guziczek nacisnąć i ona mi wszystko wyjaśni. Dodatkowo mówiła najprostszym możliwym językiem, nawet małpa by ogarnęła temat. I podsumowała, bo u was, na wschodzie to pewnie jeszcze nie wszędzie jest prąd i po wodę się chodzi do studni. Anglia to stan umysłu.