Zakochana czy zauroczona?

Widzicie i tu mam problem odnośnie tytułu tematu. Jestem zakochana czy zauroczona? Może pierw się przedstawie. Jestem Zuza i mam 15 lat. W tym roku kończe gimnazjum. Do mnie do szkoły przyszedł chłopak starszy o rok - do liceum. Jest on na prawdę bardzo miły i koleżeński. Pisałam z nim trochę i mnie pocieszał. I teraz się zaczyna opis problemu; Przy nim czuję się tak dziwnie... Nieśmiała (zawsze taka jestem przy każdym ale to forma takiej... Innej nieśmiałości) nie jestem w stanie wydusić przy nim ani jednego słowa, kiedy się wita - ja tylko posyłam mu głupi uśmiech. Czuje taki jakby gorąc wwewnątrz i przyspiesza mi puls. Często mysle o nim, i śni mi się prawie co noc. Kiedy rozmawia z jakimis dziewczynami to czuje się zazdrosna i smutna bo wiem ze nie mam u niego szans. Zawrócił mi w głowie juz za pierwszym razem kiedy go spotkałam. I nie. Nie chodzi tu o wygląd. Na jego wygląd to ja nawet uwagi niee zwróciłam. Po prostu to chyba jego charakter tak na mnie działa. Kiedy się uśmiecha to ja mam ochotę patrzeć na ten uśmiech godzinami i też się uśmiecham. Czuje takie szczescie wewnątrz. Jak go nie ma w szkole to czuję się samotnie bo wiem, że jest coś nie tak albo pojechał na jakieś zebranie czy coś innego. Pomóżcie mi, proszę. Nie daje już rady z tym problemem. Chodzi o to czy sobie darować czy stać w tym dalej. Ja czuje ze muszę czekać cały czas na niego. Chce by był częścią mnie.

masz 15 lat i nie patrzyłaś na wygląd?? nie wierzę O.o

W tym wieku kazda dziewczyna przede wszystkim patrzy na wyglad, wiec ten temat nie trzyma sie kupy.

No ja własnie nie patrze na wygląd ludzi. Dla mnie cenniejszy jest charakter. Widocznie jestem inna

jeśli on jest pierworodny to znaczy , że zna wszystkie twoje myśli , oni mają takie zdolności. Dlatego jest tyle uwiedzionych i nieszczęśliwych.

Czyli nie jesteś żadną Zuzą tylko brzydkim prawiczkiem, który założył ten temat