Nie wiem w co się ubierać,nie mam swojego stylu....pomocy

Odkąd urodziłam drugie dziecko kompletnie nie mam wyczucia stylu,nie wiem w czym mi dobrze,co pasuje do mojej figury i ogólnie nie mam wyobrażenia jak komplementować ze sobą ubrania..Zagubiłam się gdzieś po drodze. Mam ze 2 zestawy ubrań-co najgorsze ubrania te mają ze 2-3 lata,a niektóre nawet z okresów panieństwa-czyli 7-9lat..;/ i w nich najczęściej wychodzę na miasto.Nie potrafię dobierać ubrać,dopasowywać do siebie,przydałaby się mi jakaś pomoc stylisty. Troszkę lepiej jest w lecie,mam parę fajnych sukienek,ale okresy chłodniejsze to tragedia.jak sobie pomóc?

Ja mam dokładnie tak samo :/ Jeszcze jak jest lato to jakoś łatwiej mi się ubrać ale zimą i jesienią to jakaś masakra...Jestem dosyć niska (160) do tego wszystkie grzeszki jedzeniowe od razu odkładają mi się w biodrach i brzuchu przez co mam ogromny problem z kupnem spodni bo na górze muszę mieć trochę szersze a jak biorę większy rozmiar to z kolei nogawki za długie a skrócone czasem tracą fason. Tak czy siak większość spodni prędzej czy później spada mi z tyłka bo się rozciągają. Zostają mi leginsy, są najwygodniejsze ale średnio kobiece ;/ . W ogóle nie umiem wybierać ciuchów...ile to ja razy biegam zawsze po galeriach i wracam z niczym, wkurzona na maksa... Może gdybym miała inną sylwetkę byłoby mi łatwiej...

Ja lubie spodnie, dlatego dla mnie podstawa sa dobre jakosciowo dzinsy w ciemnym kolorze, ewentualnie chino. Bluzki kombinuje z blazerem i kardiganem. Styl polega na tym, ze powinnas wybierac ciuchy, ktore najbardzej pasuja do twojej sylwetki i osobowosci i w ktorych dobrze sie czujesz. Ja np. cenie minimalizm i wszystko co mam od spodni po bluzki, buty i torebki utrzymane jest w tym tonie. Nie wyobrazam sobie bluzek z topornych materialow, sprzaczek itp. Wole miec kilka rzeczy dobrej jakosci niz cala szafe HM.

Ja przez ostatnie 5 lat miałam to samo ale ostatnio coś obudziło się we mnie. Nowe pragnienie by się bardziej skupić na tej sferze. Myślę że wcześniej to wynikało z mojego częściowo stanu depresyjnego a częściowo z zabiegania i braku dodatkowej energii oraz czasu na sprawy mniej pilne.

wow zazdroszczę że macie w ogóle wolne środki finansowe na ciuchy. mi wszystko się rozchodzi na psychologa i innych lekarzy:-/

tu autorka.Przed drugą ciążą było mi łatwiej,bo i mniej ważyłam. Teraz zostało mi jeszcze 3-4kg do zrzucenia,a mimo,że karmię piersią nie schodzi nic. przestanę karmić wezmę się intensywnie za chudnięcie. Tak więc te kilka dodatkowych kg zostało mi najbardziej w biodrach, pupie i udach i mimo,że mieszczę się w ubrania sprzed ciąży jestem w nich bardziej zbita.Ale chyba mam tak zaniżoną samoocenę po porodzie o sobie,że już w niczym nie wyglądam dobrze wg siebie... Wiem,ze głupie,ale porównuję się do szczupłych nastolatek, innych szczupłych mam z długimi nogami,a przecież ja nigdy szczupła nie byłam. Byłam w normie 165cm-67kg,a teraz coś mi siadło na głowę i się porównuję do małolat, które nigdy nie rodziły..durna jestem,mam zaniżoną samoocenę,choć mężowi się podobam i w ogóle.Za dużo wymagam od siebie,albo media nas tak ogłupiają;/