Marnowanie czasu?

Witam wszystkie forumowiczki. Piszę ponieważ od pewnego czasu mam problem w związku. Mam 31 lat i jestem w drugim związku. Pierwszy trwał prawie 7 lat. Byliśmy zaręczeni ale tak naprawdę to tylko dostałam pierścionek, nigdy nawet nie doszło do omawiania szczegółów ślubu. Rozstałam się mając 29 lat. Nowego partnera poznałam po 8 miesiącach od rozstania. On tak jak i ja jest stanu wolnego i bezdzietny. Ma 32 lata. Nauczona wcześniejsza porażką, na którymś z początkowych spotkań delikatnie zaznaczyłam, że mnie interesuje poważny związek taki z widokami na przyszłość tj. rodziną, dziećmi itd. On oczywiście, że też jak najbardziej. Jesteśmy razem ok. 1,5 roku. Powiedziałam w końcu, że albo się zaręczamy i planujemy dalszą przyszłość albo się rozstajemy i nie marnujemy swojego czasu. On – tak będą zaręczyny, nie martw się wszystko w swoim czasie. I cisza, sam nigdy tematów „przyszłościowych” nie porusza. Dodam, że od samego początku mówię mu, że rozumiem i szanuję, że może nie chcieć mieć rodziny, dzieci, bo nie każdego to jest marzeniem ale w takim wypadku bądźmy szczerzy i nie traćmy swojego czasu. Najgorzej to jest kogoś przymuszać. Zaznaczyłam, że mój zegar biologiczny tyka a ja nie chcę rodzić późno tak jak moja mama- która była na porodówce chyba ewenementem w „tamtych” czasach, no ale też tak jakoś się jej ułożyło. Suma summarum nie wspominam już o zaręczynach ale mam wrażenie, że On tylko mnie zwodzi, nie wiem ile mam jeszcze czekać. Zaznaczam, że On sam z siebie absolutnie żadnych rozmów o wspólnym zamieszkaniu czy ślubie nie zaczyna. Jestem już zagubiona a poznawać kolejną osobę nie mam już siły bo to wcale nie jest takie łatwe.

jak go będziesz naciskać to na pewno tylko pogorszy sprawę..może on czuje Twoją presje i sam przez to właśnie sie waha...

on się nie waha tylko nie ma najmniejszego zamiaru zakładać rodziny marnujesz czas

Jak dla mnie to on cie po prostu zwodzi i nie ma zamiaru się z tobą żenić.