Rodzice chcą mnie wysłać do szpitala psychiatrycznego

bo mam 26 lat i nie podejmuje zadnej pracy, nie poszedłem na studia, nie mam zadnych znajomych, ja po prostu nie mam checi do życia w ogole ,depresji tez nie mam, cierpie na brak mozliwosci odczuwania emocji, czegokolwiek, w ogole życie mi nie smakuje, jedzenie, nawet komputer mnie juz nudzi, nie mam zadnych ambicji i planow, taka wegetacja, pracy tez nie szukam bo nie chce mi sie pracowac, kiedys pracowalem to rzucilem robote po tygodniu, nie mialem ochoty tam chodzic, na dodatek jestem strasznym introwertykiem i podejrzewam u siebie fobie społeczną, unikam ludzi i sie ich boje, idąc ulicą patrze sie w ziemie, nie moge spojrzec komus w oczy bo mam wrazenie ze kazdy sie ze mnie smieje ocenia mysli źle na moj temat :O w psychiatryku moze mi pomogą ? chcialbym poddac się elektrowstrząsom

Nie wiem co napisac, ale rozumiem twoj brak checi i emocji. Nie odczuwam nawet smutku, zaraz zapominam. Takie wielkie nic.

odradzam, bylam tam, karmili zupą mleczną i łodygami ubitymi w kotlet, pogawędki z lokatorami tez na dobre nie wyszły i jedyne miejsce gdzie teraz czuje się wśród swoich to to:O lepiej nadasz się na urząd tam tez lenie i patałachy a kawa i ciastka za free

A nie lepiej porządna psychoterapia?