On mnie Drażni

Witam. Mam 28 lat moje życie w tamtym roku a dokładnie 1.01.15 bardzo się zmieniło. Odeszłam od partnera z którym byłam 6 lat. W sierpniu mieliśmy wziąść ślub ale odwołałam wszystko bo pił i miał mnie gdzieś.... 3.5 mca później poznałam Go Miły cudowny przystojny i 10 lat starszy. Wszystko w nim było ok i jest dalej. Całe życie czekałam na takiego faceta. W kwietniu przajechał do PL parę dni poniżej znalazłam się z Nim w DE a w czerwcu dowiedziałam się że jestem w CIĄŻY. Cieszylismy się z wiadomości choć szybko to się stało to był uśmiech ma twarzy. Ja pojechałam do PL i zostałam u mamy on pojechał za granicę pracować. Źle znosiłam ciążę była zagrożona. Hmm do czego zmierzam nie wiem. Cała ciążę byłam sama. W listopadzie założony szew i leżenie byłam sama go nie było. Syn się urodził byłam sama go nie było był za granicą pracować na rodzinę. Zobaczyl syna jak miał 2 mce. Dziecko miało zapalenie płuc 6 tygodni później i znowu sama. Drugi pobyt w szpitalu znowu sama. Przyjeżdża do Nas ale ważniejsze momenty byłam sama. Jesteśmy razem Sun się chowa choć mamy z nim małe problemy zdrowotne. Niby razem ale osobno iiiii zauważyłam coś niedobrego zaczyna mnie drażnić.... hmm nie chce z nim rozmawiać nie potrzebuje go sama dam rade wychować dziecko... Nie lubię tego uczucia i mam nadzieje ze ono zniknie. On jest dobry naprawdę ale denerwuje mnie. Nie wiem co zrobić może to przejdzie.

Jak na kobietę mającą 28 lat, widać, że masz problemy z poprawnym pisaniem w rodzimym języku :P Sytuacje stworzyłaś sama. Z jednym zerwałaś, a z drugim byłaś w ciąży, dość szybko, i urodziłaś dziecko. Moim zdaniem ten facet z "de" ma cię tam, gdzie większość facetów miała by takie kobiety, jak ty. Wychowasz to dziecko. Szkoda tylko, że ma infantylną, prostą i niedouczoną matkę

Brzmi patologicznie. Jeden długi związek z alkoholikiem, szybko poznałaś innego i szybko zaszłaś. Cóż, na pocieszenie masz 500+