o dzieweczce co

gąski pasała

Na prawo był las, na lewo było pole "a ja nad rzekę chodzić sobie wolę" dzieweczka swe gąski w stronę wody wiedzie a nad rzeczką, nad nurtem stwór dziwny se siedzi.

dzieweczka na ten widok krzyk zgrozy wydaje, (bo serce z przestrachu na dwoje jej się kraje). Intruz jednak ręką znak zachęty daje na który dziewka nasza skwapliwie przystaje

Stwór dziwny se siedzi Nad rymem sie biedzi Dzieweczka sie pasie Siedzac w swym szałasie :D

niepewność niewieścia wygrywa jednak nad naturą ciekawą: zaledwie się dziewka przybliży, ucieka, gdzie sie kaczki pławią. Człek, co nad rzeką siedział, w przedziałek się drapie i z tego drapania i zdziwienia zasypia i wkrótce chrapie.