będąc w związku zaczęłam interesować się innymi mężczyznami...

tak jak w temacie. z narzeczonym jest wszystko dobrze. układa nam się fajnie. jest dla mnie atrakcyjny, dość często się widujemy, ma tatuaże które niesamowicie do niego pasują. obserwuję siebie i zauważyłam, że od kilku tygodni ponownie zaczęłąm zwracać uwagę na innych. w sumie stalo się to wtedy, gdy do mojej pracy przyszedł nowy facet. baaardzo atrakcyjny, zawsze uśmiechnięty i jest typem otwartego do dziewczyn, jako do koleżanek. można odnieść wrażenie, że delikatnie flirtuje, ale on chyba ma po prostu takie podejście do kontaktów z kobietami. nie znam go, ale jest w związku. jego dziewczyna jest zresztą atrakcyjna. zaczeło się od tego, że uznałam go za atrakcyjnego i tyle. nie było snów z nim w roli głównej, ani obsesyjnych myśli. ot przystojny kolega. od kilku tygodni zauważyłam potrzebę i przyjemność z nawiązywania kontaktu wzrokowego z innymi, zaczęlam przyglądać się mężczyznom i analizować ich wygląd. co do tego kolegi- umówiliśmy się na siłownię o czym mój partner nie wie. na jego miejscu byłabym zazdrosna, dlatego też nie poinformuję go chyba. na treningu oczywiście żadnego flirtu nie bylo. jedynie rozmowy o siłowni, znajomych, jeden wspolny trening, a tak to ćwiczyliśmy na dwóch krańcach sali. nie mam kontaktu z tym kolega prócz pracy. x od kiedy jestem z narzeczonym nigdy nie zdarzyło mi się flirtować z kims innym. jestem wierna jak pies. poczytałam o tym zachowaniu i z jednego artykułu wynika, że nadszedł kolejny etap miłości. spadły mi klapki z oczu i zaczęlam na nowo dostrzegać świat. a siłę uczucia mierzy się tym, że mimo innych atrakcyjnych facetow, chcę być z moim, bo to jego wybrałam. x przyznam, ze troszkę się zaczęłam martwić swoim zachowaniem. mój partner jest wobec mnie okej, ja też chciałabym być wobec niego. wydaje mi się, że jestem (no prócz tej siłowni z kolegą...), ale te myśli to sama nie wiem czy są normalne. pewne jest to, ze go kocham i chcę ślubu.