Ni lubię być mama czy za kilka lat to się zmieni?

Jak w temacie... Nie lubię być mama nie sprawia mi to radości nie rozczulają pierwsze kroczki czy ząbki i tęsknie za starym życiem gdzie robiłam co chciałam i kiedy chciałam i brak odpowiedzialności za cokolwiek czy za kilka lat to się zmieńi są jakieś mamy które gdy dzieci były małe przechodziły przez koszmar a jak podrosły spełniały się doskonale w swojej roli??

Witaj, Jesli brakuje Ci spontaniczności, lekkości bytu, wolności w pewnym stopniu to owszem, odzyskasz to czego chcesz jak dziecko bedzie samodzielne :P Piszesz o pierwszych kroczkach, zębach itd wiec mniemam iz masz malucha około rocznego w domu-jeszcze kilka lat takiego kieratu. Nie ma sie co oszukiwać ze jest inaczej. Potrzeba czasu zeby dziekco żyło swoim życiem-koledzy, szkoła itd. Wtedy wyjdziesz sobie spontanicznie z domu itd. Nikt nie bedzie co chwile czegos chciał od Ciebie i pewnie pokochasz to ze jestes mama.

A ja jestem w osmym tygodniu . Nie wadzi mi to jakos i sie ciesze. Ale przytlacza mnie momentami t o czym piszesz, jestem dosc odporna na takie rozczulanie sie nad dziecmi jak niektore matki. Boje sie ze to mnie przerosnie, nie poradze sobie i fakt, ze bede uwiazana , a ja bardzo lubie posiedziec w ciszy ...

Kocham swoje dzieci mam dwojejak się uśmiechają to i ja się uśmiecham ale niestety więcej krzyków jest niż miłych chwil wieczna szarpanina ze starszym bo się buntuje i wieczne wrzaski z młodszym i ta rutyna chce wyjsć wieczorem a się nie da nie ma kto z nimi zostać znawet jeśli to kto by wziął 2 maluchy naraz życie jestnudne i chce żeby każdy dzień minął jak najszybciej

Kazdy mówi tylko o tym jakie macierzyństwo jest piękne. I jest nie kwestionuje tego. Ale rzadko mówi sie o tym ,ze to tez ciężka praca i to taka od której nie ma odpoczynku. Musisz być 24/24. Nie ma tu miejsca na swoje potrzeby,na gorszy dzien, na zle samopoczucie. Bo tak jak w moim przypadku nikt mnie nie wyręczy. I chyba to jest dla mnie najbardziej przytłaczające. Dzień w dzień to samo...

u mnie jest tak, ze bardzo kocham swoje dziecko i niedlugo bedzie drugie, ale nie jestem z tych kobiet co sobie ustawialy na tapetach zdjecia niemowlat i uwazaly ze to slodkie-mialam takie kolezanki. oczywiscie ze sie z dzieckiem wyglupiam smieje, czytam ksazeczki, ale zabawy czy ukladanie klockow czy inne durnoty to nie ma mowy od tego jest tata, ja wole sprzatac niz bawic sie z dzieckiem