Na ile ingerujecie w życie swoich rodziców i jak?

Gdy jest jakiś problem z nimi samymi, albo ich małżeństwie. Np. jakiś nałóg, niekoniecznie alkoholowy, problemy małżeńskie, depresja czy cokolwiek innego? Ja mam poczucie, że nic nie robię, a powinnam. Nie umiem, nie wiem jak. Znajomej psycholożka powiedziała kiedyś, że to nie jest rolą dzieci, angażować się w problemy swoich rodziców. Ale jeśli dzieci są dorosłe -dlaczego nie? Może trzeba? Co o tym sądzicie?

ta psycholożka to była chyba z koziej wólki... Oczywiście, że, jak jesteśmy doroślejsi to ta relacja przybiera bardziej formę przyjaciel-przyjaciel niż dziecko-rodzic i to normalne, że interesują nas problemy rodziców oraz staramy im się pomóc na tyle ile możemy.