Moja teściowa o moim mężu.

Co myślicie o takim zdaniu wypowiedzianym przez matkę o swoim dziecku: "gdybym ja go wychowywała, na pewno nie byłby taki grzeczny". Zdanie wypowiedziane przez moją teściową o moim mężu, która szczyci się tym, że mój mąż był dyscyplinowany przez swojego ojca, dzięki czemu był najgrzeczniejszy gdziekolwiek z nim poszli -tzn, nie biegał z dziećmi tylko siedział bez ruchu przy nich. Serio. Nic mu nie było wolno, biegać, grać w piłkę, nie reagowano na jego płacz, wmuszano mu siłą jedzenie. Moja teściowa się tym szczyci, że go nigdy nie nosiła. Generalnie z jej opowiesci widać, że miał od niej zero wsparcia w trudnych momentach, a przy tym terror ze strony ojca. Coś takiego to chyba jest gorsze, niż nie mieć matki naprawdę. Bo niby jest, a nie wesprze, nie przytuli, nie zrozumie smutków. A teraz teściowa wcina się w nasze wychowanie dzieci, bo szaleję, nie są dyscyplinowane w jej znaczeniu tego słowa itd. Wkurza ją, że córeczka dłużej od nas je swój poisiłek (tzn my już skończymy, ona jeszcze je), gdy płacze (bo płakać te nie wolno) itd.

I on jest zdrowy psychicznie po takiej tresurze, ten twój maż ? Jezu, co to za rodzina Adamsów :O Weź odetnij swoje dziecko od tych psycholi. Twój maż też powinien zerwać kontakty z takimi posrańcami.

Twój mąż to frajer, że dalej pozwala wcinać jej się w swoje życie. Masz męża frajera i ciape.

Mieszkamy na drugim końcu Polski, ale kilkudniowe kontakty trzy razy w roku są. Najlepsze jest to, że taki terror mu zafundowali, a teraz nie rozumnieją, czemu nie chcemy mieszkać blisko nich i generalnie żyć w takich relacjach jak dorosłe dzieci z rodzicami, od których zaznały wiele dobrego w dziwciństwie. Oni chcieliby abyśmy mieszkali blisko, razem spędzali czas itd , oczywiście pod ich dyktando. Mąż ma zjechaną psychikę, nie powiem. Nie potrafi być spontaniczny, jest do zwariowania poukładany, często szorstki. Nie jest wylewny jeśli chodzi o okazywanie uczuć. Nie jest empatyczny. Mogłabym tu jeszcze napisać parę rzeczy. Generalnie stara się nie powielać błędów rodzicó w wychowaniu, ale to co oni zrobili, pozostawiło mocny ślad w jego psychice. A najlepsze jest to, że on chce dobrze o nich myśleć, aby dzieci jeździły do nich na wakację -aby było tak, jakby zawsze było wszystko ok. Całe szczęście, że zdecydował się na wyprowadzkę tak daleko, bo teściowa zamęczyłaby wnuki, bo jakoś przejęła metody swojego męża, szczyci się nimi i uważa za najlepsze. Jak u nich jestem, to przez jej zachowanie w stosunku do wnuków sama robię się nerwowa.

A jeszcze dodam, że ona tymi metodami szczyci się najczęściej wtedy, gdy męża nie ma obok. Do mnie to mówi i mnie opowiada jak go dyscyplionowali i jaki dzięki temu był grzeczny. Do wnuków też na więcej sobie pozwala, gdy jego nie ma. I jeszcze straszy je nim, gdy np, nie chcą jeść, chociaż on nigdy nie zmusza do jedzenia. Widocznie przywykła, że dzieci straszy się ojcem.

w pierwszym poście piszesz że to twój teść tresował twojego męża - ale do niego nie masz pretensji - tylko do teściowej oczywiście, tak?

No ale wyba takie wychowanie się sprawdziło, w końcu wychowali Twoj ideał....