Ludzie chyba za mną nie przepadają

Nie interesują się mną, nie napiszą, co słychać, rzadko gdzieś mnie wyciągają. Nie mam znajomych, kiedyś miałam, ale to były niestety toksyczne typy, więc z nimi "zerwałam". Jak ja próbuję się z ludźmi zakolegować - też najczęściej nie wychodzi. Nie umiem zacieśniać więzi. Nie wiem, co jest ze mną nie tak. Jestem osobą o dużej samoświadomości, ale tym przypadku do rozwiązania jeszcze nie doszłam :D. Powiem wam szczerze, że jeszcze parę lat temu jeszcze bym zrozumiała, że ktoś mnie może nie trawić... ale później zaczęłam być bardziej sobą (i faktycznie coś tam się w kwestiach towarzyskich ruszyło - na początku wyglądało dobrze - ale potem już gorzej, pisałam już o toksycznych typach). Ktoś ma podobny problem?

Ja się czuję jakby przede mną był jakis mur nie do przebicia a poza tym czuję się inny i nie dopasowany do towarzystwa dlatego mam podobne refleksje

No to piąteczka :) ja ten mur próbuję sukcesywnie przełamywać, ale czasem mam wrażenie, że im bardziej się staram, tym gorzej. i w pewnym momencie dostrzegłam, że za bardzo mi zaczyna zależeć na znajomości z niemal każdym i to, jak ktoś się wobec mnie zachowuję, zaczęło wpływać na moją samoocenę, więc przystopowałam trochę. ale nadal nie jest dobrze.

mi nie zalezy na ludziach, nie lubie jak ktos pisze smsy czy na fb, bo przeszkadza mi to w tym na czym jestem w danej chwili skupiona. nie chce mi sie z ludzmi pier.dolic o dupie maryny. najlepiej mi samej.

Mi spory czas było dobrze samej, ale ostatnio coś się zmieniło też nie lubię gadać o pierdołach. Ale jakoś i tak nie wydaję się ludziom na tyle interesująca, by się ze mną zadawać :D

Mnie też szybko męczą i nudza rozmowy o niczym albo o tym ile ktoś wypił na imprezie i takie kontakty są sukcesywnie zamykane

a co lubisz robic?

Jak chcesz to gg 54166424

Interesuję się wieloma rzeczami, ale prawdziwą miłością darzę balet (którego się uczę, choć w tym momencie jestem na etapie ostrego rozciągania się i wzmacniania mięśni, a po wakacjach powrót do tańca) i muzykę. Mam dużo pomysłów w głowie i żałuję, że tak niewiele ich dotąd zrealizowałam. Za mało robię, czasami myślę, że gdybym miała więcej radości życia, ludzi, którzy byliby dla mnie inspiracją i motywatorem, byłoby prościej. Z drugiej strony muszę szukać siły w samej sobie i nie opierać się zanadto o zewnętrzne wpływy, bo gdyby ich zabrakło, to nie mogłoby być tak, że wtedy bym sobie nie poradziła. I tutaj trzymajcie kciuki! :)

Ktoś jeszcze siedzi na gg?! Żałowałam okropnie, że odeszło w zapomnienie. Do dzisiaj twierdzę, że było przyjemniejsze w użytkowaniu niż fejsy :D Może się odezwę, ale najpierw napisz, kim jesteś :)

Mam podobne przemyślenia uważam że jak ktoś za dużo myśli o życiu to sie blokuje a ludzie glupsi bezrefleksyjnie żyjący chwilą wyciągają z życia wiecej radości

Napisz to się dowiesz :)

00:06 też tak sądzę :) ale nie nazywałabym tych ludzi głupimi. Oni mają wręcz szczęście, że potrafią się cieszyć i nie zamartwiać zanadto. A nie takie coś jak ja - jutro (a właściwie dzisiaj) gdzieś jadę i już się boję o swoje sensacje żołądkowe. Czasem się uda zupełnie o tym nie myśleć i być spontaniczną, ale niestety nie dziś :D

Tacy ludzie wykazują mniejsza wiedzę o świecie bo po prostu się zbytnio nie zaglebiaja. Po prostu żyją z dnia na dzien, ale głupi to może złe słowo

w sensie okej, wiem, że bycie głupim/mądrym i szczęśliwym/nieszczęśliwym to niby dwie osobne własności, ale chodzi o to, że także w byciu "głupim" tkwi jakaś wartość i nie oceniałabym tego tak negatywnie. ano i nie wywyższała się, bo ja taka depresyjna i inteligentna, a oni takie głupki cieszące się ze wszystkiego. Przynajmniej mi daleko od takiego postrzegania ludków dobra, lecę spać. Panie (Pani? może chociaż płeć określ ;)) od gygy, odezwę się jak wrócę, ale nie wiem, kiedy to nastąpi :D

Płeć M, tylko nie na pan :)

wiem, jeszcze nie zgłupiałam :D (chyba) p.s jak dostrzegacie we mnie coś irytującego, to mówcie ^^