Jak pisac z malomownym facetem

Moj facet jest malowlmowny. Chyba... No właśnie. Na zewnątrz (wsrod obcych, w pracy itd) buzia mu sie nie zamyka. Rzuca zartami, lubi sie podroczyc, usmiecha sie, potrafi bez problemu biegle wypowiedzieć sie na kazdy temat. A ze mna? Gdy sie poznawalismy, duzo gadal, pisal sms zqla smsem itd. Na spotkaniach tez jak wpadal w wir wypowiedzi, to gadał, nie trzeba było go zachecac. W międzyczasie mial swoje ciche dni, ale tego sie nauczylam i nie wierce mu dziury w brzuchu. Czekam az mu mina. Ogolnie wszystko w zwiazku jest w jak najlepszym porządku. Tylko pisanie z nim to udręka. Bo pisze pierwszy i zaraz milknie. Albo nie pisze i pyta co jest nie tak, ze ja nie napisze (choc staram sie abysmy pisali jakos po równo, zeby nie czul sie olewany). Wiec zaczyna rozmowe i pozniej ja nam ciagnac tematy. Ogolnie gadamy duzo przez komunikator (wiec pisemnie) bo tak nam najwygodniej i ja pytam on odpowiada. Masakra. Kilka razy zwrocilam mu uwage ze czuje sie jakbym miala go przesluchiwac, a on na to ze z wszystkimi tak rozmawia. Ma zawod w ktorym musi duzo gadac z ludzmi i jest ok. Ale poza praca tragedia. Taki milczek z niego. Probowalam nie zaczynać tematow sama, wyciągnąć inicjatywe, a gdziez tam. Nagle przestaje odpisywac i za pol godz pyta dlaczego sie obrazilam, bo malo pisze... Eh, kocham go. Gdy sie widzimy jest czuly, gdy mam problem zawsze wyslucha, wesprze. Ale zalamuje sie tymi rozmowami. Probowalam tez odejsc od pisania, czyli tylko telefon i osobiscie ale wtedy znow mi zarzuca, ze nie piszs, bo on chce miec czesty kontakt i to codziennie. Tylko ze to ja sama prowadze te rozmowy. Bo milczec mozna przytulajac sie gdy jesteśmy ze soba, ale ciężko przez wiadomosci. Jakim sposobem prowadzic rozmowe, aby stal sie bardziej wylewny. Nie chodzi o wyznania, bo nie ma z tym problemu. Chodzi o mowienie o sprawach codziennych. Bo na chwile obecna ode mnie ida pytania, a on tylko tak, nie, nie wiem, aha, spoko itd...