Nie rozumiem dlaczego jęczycie że nie macie znajomych. PO CO ONI WAM ?

bo ja mam znajomych i zadnego pozytku z tego nie widze, chcialabym za to miec jedną przyjaciolke, przyjaciela, kogos kto nie widzi we mnie bankomatu albo obiektu seksualnego :O paplać o p*****lach to moge z przypadkowymi ludzmi na przystanku czy pociagu...

Świetne pytanie i uzasadnienie. Brawo Autorko. Popieram.

Nie chodzi żeby mieć multum "znajomych" tylko kilka osób z którymi człowiek się dobrze czuje i ma z kim pogadać nawet o pierdołach.

Siemka,ja uwazam,ze najlepiej miec jednego,ale szczerego kumpla,jesli wiecie co mam na mysli,o nic nie pyta u jest,bierze takiego jakim jestes i o kazdej porze pogada wesprze

autorko, jęczą i jęczą aż wyrobi im się mechanizm jęczenia i nawet jak będą mieli znajomych też będą jęczeć: daj, daj, daj, jak będą mieli drugą połówkę też bedzie daj daj daj. niesamodzielność emocjonalno-społeczna kształci jęczyd**y jeśli chodzi o innych ludzi to tylko tak jak pisze Turkuciek.

znajomi są dobrzy na wyjście do klubu czy baru, poza tym pożytku z nich nie ma.

no wiadomo, że trzeba mieć z kim chlać, inaczej to alkoholizm, ale żeby wymagać czegoś więcej od zwykłych współpracowników i współkielichów trzeba być jeszcze młodym;) jak miałam np. 22 lata też miałam stany depresyjne, że nie mogę wymagać od współkielichów nic więcej, że nie mam zgranej paczki szczerych oddanych, otwartych znajomo-przyjaciół. dopiero z wiekiem nabiera się krytycznego myślenia i umiejętności oceny tego co się dzieje w życiu społecznym. a przyjaźń to mit - tak nieegoistyczna więź między ludźmi byłaby zbyt piękna by była prawdziwa. i po prostu ważne, żeby się z tym pogodzić i zrozumieć naturę swoją i cudzą.

Nagant na stole, obok szklanka i butelka whisky...